Złap mnie

Lubię książki Lisy Gardner, chociaż ta część była trochę słabsza od poprzednich.
Tematyka molestowanych dzieci do której z takim upodobaniem wraca autorka w swoich kolejnych książkach, staje się już nużąca.
Lisa Gardner pisze bardzo dobrze, potrafi intrygować i tworzyć zawiłe opowieści, ale czuję niedosyt jeśli chodzi o pracę policyjną. O dziwo detektyw D.D. daje się w tej części lubić. Po urodzeniu dziecka zmiękła i stała się mniej jędzowata, ale przez to całe śledztwo traci ikrę i jest opisane trochę na odwal.
Chociaż marudzę to będę kontynuowała przygodę z tą serią, bo mimo wszystko jest to pewniak wśród thrillerów.

"Złap mnie" to szósty tom cyklu z detektyw D.D. Warren, autorstwa Lisy Gardner.

W ciągłej gotowości na ból i strach, tak wygląda dzieciństwo Charlie. Ze zgrozą uświadamiamy sobie, że największe zagrożenie wypływa od osoby, która powinna ją kochać bezwarunkowo - matki.

D.D. zajmuje się sprawą zamordowanego pedofila. W pobliżu miejsca zbrodni pojawia się młoda kobieta, Charlie Grant, z niezwykłą prośbą. Mianowicie chce, by to D.D. zajęła się sprawą jej morderstwa, do którego dojdzie za cztery dni, w pierwszą i drugą rocznicę śmierci jej dwóch przyjaciółek.

Co tu się odjaniepawliło! Chora psychicznie matka stała się przyczynkiem do rozmowy na temat krzywdzonych dzieci. Jest tu przemoc, alkohol, narkotyki i wykorzystywanie seksualne. Sposoby działania pedofili w internecie zjeżyły mi włosy na głowie.
Pojawia się i mściciel, który eliminuje osobniki niemające nic wspólnego z ludźmi, bo dawno poprzez uleganie swoim najniższym instynktom stali się czymś, stojącym niżej w hierarchii od zwierząt. I choć osobiście wręczyłabym mu medal, jako morderca ścigany jest literą prawa.

Dzięki znajomości z Charlie mamy możliwość bliższego zapoznania się z pracą operatora numeru alarmowego. Nerwy ze stali, umiejętność działania w chwilach największego kryzysu i szybkie reagowanie. Podziwiam i szanuję. Ilość, rodzaj i waga problemów, oraz metody na ich rozwiązanie, wprawiły mnie w oszołomienie.

W życiu prywatnym D.D. nastąpiło wiele zmian, tuż p...

'' Cukier ,przyprawy i wszystko co dobre , z tego zrobione są małe dziewczynki ''

Po przeczytanych kiedyś , świetnych '' Dziecięcych koszmarach '', liczyłam na równie rewelacyjne '' Złap mnie ''. Niestety ta książka w moim odczuciu jest nieco mniej rewelacyjna . Odczułam jakiś zbytni chaos , kolejne nowe postacie wprowadzane tak że w moim postrzeganiu robiły dziwny niepotrzebny nieporządek . Drugi minus , autorka w pewnym momencie powieści zafiksowała się na zdaniu '' Co ty byś zrobił w takiej sytuacji ? '' i powtarzała je zbyt często , co było nieźle irytujące . Rozwiązanie zagadki i zakończenie książki również nie przypadło mi do gustu . Jakieś takie za bardzo wydumane . Plusy , bardzo przejrzyście i ciekawie pokazane postępowanie matki z zaburzeniem Münchhausena per procuram , nie naukowym językiem , ale naukowo dokładnie . Drugi plus , dobitne zaznaczenie w książce czym i w jaki sposób może skutkować nieumiejętne przestrzeganie dzieci przed osobami obcymi tak w życiu realnym jak i w internecie . Dziecko myśli inaczej i trzeba mu ''inaczej '' wytłumaczyć że ktoś po drugiej stronie monitora o nicku '' Różowy pudel '', czy '' hipopotam pałkarz '', to może być przebiegły pedofil szukający w internecie małoletnich ofiar...Reasumując książka jest dobra , ale tylko tyle , moich ochów i achów nie wzbudziła .

Ludzie się zmieniają przez całe życie – nie mamy na to wpływu. Być może wydarzyło się coś, co w końcu ich złamało. Może spełniły się ich największe obawy. Może zrobili się bardziej samolubni, rozgoryczeni lub nabuzowani gniewem. Wielkie być może. W większości przypadkach o naszych czynach, podejściu do życia lub uosobieniu decyduje wychowanie. Motyw ten podejmuje Lisa Gardner w swojej najnowszej powieści pt. "Złap mnie".

Musiało się kiedyś tak stać, że wystawiłam książce Lisy Gardner niższą ocenę niż 10. Cóż, nie oznacza to jednak, że kolejny tom z serii z detektyw D.D. Warren nie zaafektował czytelnika w całości..
O stylu pisania autorki chyba nie muszę pisać po raz setny, ponieważ wszyscy już wiemy, że jest on bezkonkurencyjny. Autorka jak zwykle znalazła granicę pomiędzy utrzymaniem zainteresowania a długimi opisami. Bohaterowie to w większości wykreowane silne oraz niepowtarzalne portrety kobiet, które są dynamiczne, zdecydowane i wiedzą czego chcą (wiele razy to pisałam, ale powtórzę jeszcze raz: kocham detektyw D.D. Warren i jej sarkastyczne poczucie humoru).
Podoba mi się, że fabuła każdej kolejnej powieści się zmienia, ale zamysł i urzekający warsztat autorki pozostają takie same. Ponownie mam wrażenie, że Gardner przekazała nam mnóstwo wartości na temat człowieka, traum i jego toksycznych zachowań. Nigdy nie przestanie mnie zaskakiwać, jak wiele rzeczy można poruszyć w zwykłej, przyprawiającej o dreszcze sprawie. Kreatywność to dosłownie synonim...