Zodiaki. Genokracja

Odwieczny dylemat: mieć ciastko i zjeść ciastko. Czyli o potrzebie przeczytania książki przy jednoczesnej chęci delektowania się nią jak najdłużej.
.
Zakochałam się w okładce. Mam ponad 400 książek na półce i wiele z nich przyciąga moją okładkową srokę, ale ta - jest po prostu bezkonkurencyjna, a to co widzicie, to tylko wierzchołek góry lodowej. Magdalena Kucenty z niewyobrażalnym rozmachem tworzy świat. Chciałam napisać postapokaliptyczny, czy postpandemiczny, ale żadne z tych słów nie oddaje do końca zamysłu autorki. To precyzyjnie wykalkulowana wizja rzeczywistości po zarazie, pełna zadziwiających osobliwości, mutacji i zdolności. Autorka wpuszcza czytelnika do sterylnych laboratoriów, by uchylić rąbka tajemnicy, nie wyjaśniając w zasadzie niczego. To również perfekcyjna gra psychologiczna z zagadką i przywarami teraźniejszości - chciwością, czy próżnością. Do tego zodiakalni bohaterowie, wyjątkowi pod każdym względem, pełni zarówno wad jak i zalet, karmią pełnym spektrum emocji. Czegoś takiego jeszcze nie było. Fantastyczny język i momentami czarne poczucie humoru bawiło mnie do łez. Nie chciałam kończyć tej książki, z ręką na sercu, i zdążyło mi się to chyba po raz pierwszy, a odkładając ją na półkę czułam niejako rozczarowanie, bo co dalej?
.
Ta powieść nie zwalnia nawet na moment. Porywa czytelnika w gąszcz intryg, by pozostawić go zdezorientowanego z salwą wystrzałów. Niesamowicie odważna wizja, w piekielnie dobrym wykonaniu!

Zaraz po spojrzeniu na tą okładkę po prostu zakochałam się w niej. Bardzo przyciągała mój wzrok. Zainteresowały mnie te twarze na niej, które sugerowały, że spotkam się tutaj z super mocami. I wcale się nie zawiodłam. Jeden z bohaterów poprzez proces kalkulacji potrafił przewidzieć co się stanie w danym momencie. Pewne siostry miały talent wmawiania komuś swoich sugestii i ta osoba ich słuchała. Byli też inni, ale ci najbardziej zwrócili moją uwagę. Bardzo bym chciała móc wpłynąć na przyszłość i umieć kalkulować, co w danym momencie mi się opłaci, a co nie. Oj, jak wiele błędów bym wtedy ominęła:-)
A wracając do treści. Otóż Zodiaki są to postludzie, którzy posiadają niezwykłe umiejętności. Muszą wykonywać polecenia swojego ojca, który ich stworzył. I nie uwierzycie, niektórym specjalnie uszkodził mózgi, by móc obserwować ich zachowania! Postludzie są cyborgami, w pół ludźmi i nawet pewnymi mutacjami, które potrafiły się przemieniać np. w smoka. Społeczeństwo jest tutaj rozwarstwione i każdy człowiek ma tutaj swoją metrykę. Czystym ludziom wolno wszystko, a mutacje nie mają prawa się wywyższać. W powieści poznajemy między innymi dwójkę bohaterów, którzy zrobią wszystko, by nawzajem się chronić. Bardzo podobała mi się ich relacja, choć nie pod każdym względem. Życzyłabym sobie, aby każde rodzeństwo tak się chroniło nawzajem jak oni, choć podkreślam, że niekoniecznie w sprawie cielesności, jaka tutaj ma swoje miejsce.
Przyznam, że taki obraz naszej przyszłości mnie...

To nie jest to czego się spodziewałam... zwłaszcza fabularnie, patrząc na opowiadanie z antologii ,,Cyberpunk Girls", gdzie opowiadanie autorki bardzo mi się podobało.