“Ostatnio zaczęło go nawiedzać jakieś osobliwe przygnębienie. Nie było w tym czegoś szczególnego, żrącego, jadowitego, lecz wciąż wiało stamtąd coś wiecznego, jakiś przedsmak nieskończonej kolei lat zimnej, obezwładniającej tęsknoty, przeczucie jakiejś wiekuistości ,,na kwadratowym łokciu przestrzeni". Pod wieczór wrażenie to poczynało zazwyczaj męczyć go jeszcze silniej.”

“To zdarza się wszystkim. W ogóle człowiek niezmiernie lubi czuć się pokrzywdzonym, nie uważa pan?”

“Za granicę jeździłem i dawniej, i zawsze wyć mi się chciało. Nie żeby coś takiego, ale ot, wschód słońca, zatoka Neapolitańska, morze. Człowiek patrzy i jakoś robi się smutno.”

“Czasem, jak Boga kocham, zaczynam się trząść jak gumelastyka i z pół godziny się trzęsę. Taki ze mnie śmieszek.”

“Czasem coś człowieka pcha, żeby skoczyć z okna lub dzwonnicy, i pokusa ta bywa dziwnie nęcąca.”

“To od księżyca płynie taka cisza - pomyślał Raskolnikow - zapewne układa teraz jakąś zagadkę.”

“Z zamkniętymi oczami wciągnęła w nozdrza zapach róży i się uśmiechnęła. - Wspomnienia zawsze dodają im słodyczy - stwierdziła tęsknym tonem, po czym odrzuciła kwiat na trawę i spojrzała na mnie.”

“Kiedy żyjesz w obozie wroga, musisz być wiecznie czujny.”

“Każdy człowiek potrzebuje kogoś, komu może powierzyć swoje życie, jeśli to życie ma być cokolwiek warte.”

“Nie wszystkie opowieści o Johnniem Dillingerze są prawdziwe, ale to fakt, że zawsze umiał odnaleźć drogę do domu, nawet gdy już nie miał domu.”

“Nawet między zwierzętami nie znajdziesz tak podłych bydląt jak ludzie.”

“To proste - odparł Geist. - O zabiciu się myśli wariat, łajdak albo człowiek dużej wartości, któremu za ciasno na świecie.”

“Jedyną rzeczywistością, która nie zawodzi i nie kłamie, jest chyba - śmierć.”

“Samobójcom nie należy przeszkadzać.”

“Obojętność dla śmierci jest cechą umysłów dojrzałych, a pociąg do życia wiecznego - zapowiedzią nadchodzącej starości.”

“O trzeciej nad ranem krew płynie w żyłach wolniej niż zwykle, a sen bywa wyjątkowo głęboki. Dusza jest wowczas albo pogrążona w błogosławionej nieświadomości, albo miota się rozpaczliwie, rozglądając się z przerażeniem wokół siebie. Nie istnieją żadne stany pośrednie. O trzeciej nad ranem świat, ta stara dziwka, nie ma na twarzy makijażu i widać, że brakuje mu nosa i jednego oka. Wesołość staje się płytka i krucha, jak w zamku Poego otoczonego przez Czerwoną Śmierć. Nie ma grozy, bo zniszczyła ją nuda, a miłość jest tylko snem.”

“Odpowiedzi na niemal wszystkie dzisiejsze pytania zawarte są w starych księgach.”