Agonia. Lekarze i pacjenci w stanie krytycznym recenzja

W maju mam duże szczęście do książek, którą bym nie wzięła, to okazywała się bardzo dobra bądź świetna. I taka też była ta tutaj. 😊

*

*

Reportaż pod tytułem „Agonia” autorstwa Pawła Kapusty to kolejna książka medyczna, która mnie zachwyciła. Nie tylko pokazuje ona co dzieje się w służbie zdrowia, ale także czego boją się oraz z jakimi abstrakcyjnymi procedurami muszą mierzyć się na co dzień ratownicy medyczni, lekarze, pielęgniarki, rezydenci, transplantolodzy, funkcjonariusze służby więziennej czy pacjenci. Niektóre opisane tam historie wywołały u mnie łzy i momentami miałam także uczucie niesprawiedliwości oraz bezsilności. 🙈 Autor przybliża nam to, w jaki sposób działa system opieki zdrowotnej, albo można nawet powiedzieć, że nie działa. Wszystkie te osoby, które wymieniłam wyżej, codziennie toczą nierówną walkę z systemem. Dodatkowo niektóre sytuacje były dla mnie absurdalne i nie mogłam w nie uwierzyć, aż do czasu kiedy sama miałam nieprzyjemną sytuację z pewną „Panią doktor”. Sama chyba nigdy bym się nie zdecydowała na prace związaną z leczeniem ludzi. Jest to naprawdę ciężka harówka. Im częściej czytam takie książki, tym coraz większy mam szacunek do osób, które wykonują jeden z powyższych zawodów. Najlepsze w tej książce jest to, iż nie jest ona opisana tylko i wyłącznie z perspektywy osób pracujących w służbie zdrowia, lecz także z perspektywy pacjentów, którym nie została udzielona pomoc. 😞A to wszystko za sprawą pieniędzy, bo przecież jak nie wiadomo o co, chodzi, to wiadomo, że o pieniądze czyż nie? Sytuacje opisane w tej literaturze faktu mogą spotkać każdego z nas, czego absolutnie nikomu nie życzę. Czytając ją, momentami zastanawiałam się, kim jest osoba, która wymyślając te chore procedury, dała sobie „prawo” do decydowania o tym kiedy, ktoś pracujący w tym zawodzie powinien kogoś ratować czy, tez tego zaniechać. Tak samo, jak „ma prawo” decydować o tym, czy dany pacjent ma prawo żyć. 🙈 Od pierwszych stron można wyczuć tutaj bardzo silne emocje, aczkolwiek mam też jednego minusa. Według mnie nieco zbyt szczegółowo zostały opisane sytuacje więzienne. Nie mniej jednak książkę bardzo mocno polecam! Daje do myślenia! 📖♥️