Biała Plama. Powieść sensacyjno-filozoficzna recenzja

Bardzo lubię powieści sensacyjne a ponadto, gdy rzecz dzieje się w Afryce – nie jestem w stanie przejść obojętnie. W dodatku pełny tytuł i podtytuł tej książki: „Biała Plama. Powieść sensacyjno-filozoficzna” wydał mi się bardzo intrygujący i wiele obiecujący. Moje zainteresowanie wzrastało wraz z czytaniem kolejnych stron - powieść warta holywoodzkiej ekranizacji!

To, że książka z filozofią bardzo niewiele ma wspólnego i trzeba zweryfikować oczekiwania - czytelnik zdaje sobie sprawę dość szybko. Jednakże dobra konstrukcja tekstu i wartka akcja nie powoduje rozczarowania, wręcz przeciwnie – do pewnego momentu jest naprawdę spektakularnie! Akcja dzieje się w różnych krajach, na różnych kontynentach a wątki świetnie się splatają. Bohaterowie jak trzeba: czyli przystojni, kobiety piękne a zadania przed nimi bardzo trudne. Źli tropią dobrych, którym pomaga mądre zwierzę ale mimo wszystko jest dość nieszablonowo, inteligentnie i na pewno nie nudno.  

Od pewnego momentu jednak zaczynamy się zastanawiać o co tak naprawdę chodzi. Wątki się mnożą, tracą na wyrazistości i zaczynają żyć własnym życiem, a powieść rozłazi się w różnych kierunkach. Tracimy łączność z bohaterami a nasza uwaga niepotrzebnie rozprasza się na ciekawe ale zbyt słabo zarysowane postaci i stanowczo zbyt pobieżnie przedstawione problemy. Historia gubi spójność a sensacyjne rozwiązania są „zamiast” i to - w sytuacji tak dużego potencjału książki - bardzo denerwuje. Zwłaszcza, że pojawiają się elementy naprawdę dziwne (nie będę zdradzać o co chodzi ale gwarantuję, że szczęka Wam opadnie). 

Mimo wszystko polecam – to bardzo dobra rozrywka. Mam nadzieję, że Autor już wkrótce napisze nową powieść, oby to były dalsze przygody teamu R&L. Najlepiej w Afryce! Już nie mogę się doczekać!