Ani złego słowa recenzja

Niru jest urodzonym w Ameryce synem nigeryjskich imigrantów. Z pozoru ma wszystko. Dzięki wybitnym osiągnięciom sportowym jesienią zaczyna naukę na Harvardzie. Chodzi do kościoła, wierzy w Boga. Jednak pod maską idealnego życia czai się ciągły strach. O to, że nigdy nie będzie tak dobry, jak jego starszy brat. O to, że nigdy nie zdobędzie uznania w oczach konserwatywnego ojca. O to, że bardzo chcę odnaleźć siebie ale wie, że nigdy nie zostanie to zaakceptowane przez rodziców.

Początkowo byłam przekonana, że Uzodinma Iweala w swojej książce porusza głównie wątek homoseksualizmu i ogólnie pojętego coming outu. Nic bardziej mylnego, bo ta pozycja mówi nam o problemach egzystencjalnych. Tak, wiem. Brzmi to bardzo górnolotnie, ale taka jest prawda. To książka dla ludzi w każdym wieku. I według mnie, rzecz najważniejsza. Uniwersalność przekazu. Wiemy o tym, że Iweala stworzył literacką fikcję, ale cholera. Wiemy też, że ta właśnie fikcja rozgrywa się na naszych oczach w każdym rejonie tego świata.