Autobiografia Jan Paweł II recenzja

Autobiografia Jana Pawła II to książka, w której dowiadujemy się o życiu i przemyśleniach samego papieża od czasu narodzin- 18. maja 1920 r. do 2003r. Jest to autentyczny przekaz uczuć naszego rodaka na Stolicy Piotrowej, widziany "od kuchni".
Jan Paweł II opisuje w tej autobiografii swoje wewnętrzne przeżycia jako małego chłopca, przyjaźniącego się ze zwykłymi małymi chłopcami, jak i dziećmi żydowskimi. Pisze o śmierci swojej matki, zawierając dyskretnie przestrogi i pouczenia w tekście. Jak wiadomo życie Karola Wojtyły nie było od początku "usłane różami", ale przepełnionymi trudnościami. Jan Paweł II na swoim przykładzie pokazuje jak z pokorą przyjmować wolę Bożą i stawiać czoło szatanowi. Pierwsza część autobiografii to głównie opowiadanie o latach młodzieńczych, radościach, niepowodzeniach, studiach, wojnie, powołaniu, natomiast życie kapłańskie i pontyfikat to również filozoficzne myśli papieża- Polaka jak również relacje z audiencji, pielgrzymek opowiadanie o treści encyklik, listów apostolskich, adhortacjach i światowych dniach chorych, młodzieży itp. W tym utworze możemy dowiedzieć się o wiele więcej niż w autobiografii "Dar i tajemnica", gdyż ta opowiada o wydarzeniach do 1996r., w którym to została wydana. W owej książce Jan Paweł II umieścił bardzo wiele opisów przeżyć wewnętrznych z czasów II wojny światowej jako cywila, jako pracownika kamieniołomu oraz jako syna opiekującego się chorym ojcem. Ojciec Święty bardzo wiele pisze o tym jak odkrywał w sobie powołanie oraz mówi o tym głosie, który każdy z nas powinien usłyszeć, a mianowicie "Pójdź za mną!". Mówi o powołaniu do macierzyństwa, ojcostwa, kapłaństwa i poucza jak zaufać Bogu i być blisko niego.
Autobiografia Jan Paweł II to książka, dzięki której dowiedziałam się bardzo wiele o naszym wielkim rodaku. Dzisiaj w rocznicę śmierci naszego papieża- Polaka piszę tę recenzję, gdyż pragnę zachęcić wszystkich do poznawania pięknego życiorysu i nauki Jana Pawła II.