Babel, czyli o konieczności przemocy recenzja

Rebecca F. Kuang w swojej powieści „Babel” przestawia nam Robina, chłopca urodzonego w Chinach, który po osieroceniu trafia do Anglii za czasów kolonialnych. Jako osoba dwujęzyczna rozpoczyna on naukę w oksfordzkim wydziale translatoryki - Babel.

Autorka próbuje stworzyć bardzo ambitną i dojrzałą powieść fantastyczną, poruszającą trudne tematy brytyjskiego kolonializmu - niewolnictwo, dysproporcje środowisk, ksenofobię czy rasizm. Od samego początku widać również opinię samej autorki na przedstawiony temat.

Mnie osobiście ta powieść zachwyciła. Najbardziej podobały mi się wszelkie wątki dotyczące samej dziedziny translatoryki, które chłonęłam jak gąbka. Również wątek społeczno-polityczny bardzo mnie wciągnął, a w szczególności konflikty moralne głównego bohatera. Choć te wydawały mi się podobne do tych z Trylogii Wojen Makowych.

Mam niestety jednak kilka rzeczy do zarzucenia tej powieści. Po pierwsze nie da się opisać słowami tego co Rebacca F Kuang zrobiła z ideą przypisów w tej książce. Nie jestem w stanie zrozumieć przypisów, w których prowadzone są dialogi lub opisywane są losy bohaterów. Koleją rzeczą jest wątek fantastyczny. Uważam, że sama idea tworzenia pewnego rodzaju magii z tego co ulatnia się w trakcie przekładu danego słowa jest absolutnie świetna, ale niestety był to jak dla mnie wątek prawie wcale nierozwinięty. Choć przez połowę książki bohaterowie (a czytelnik razem z nimi) uczyli się tej sztuki to tak na prawdę była ona wykorzystywana w bardzo niewielkim stopniu przez nich samych. Myślę, że można by to dużo bardziej rozwinąć.

Można zauważyć opinię samej autorki na temat Anglii z czasów kolonialnych i do pewnego stopnia odczuć niejako jej moralizatorstwo. Mi to jednak w zupełności nie przeszkadza przy czytaniu jakichś powieści, choć wówczas nie uznałabym tego za powieść w 100% z gatunku fantastyki.

Niemniej jednak bardzo podobała mi się ta powieść, a w szczególności to, że mimo mojej niechęci do bohaterów pochłonęła mnie do tego stopnia, że przeczytałam ją w niecałe trzy dni. Na pewno sięgnę po kolejne powieści autorki!