Recenzja książki Westerplatte

Prawdę mówiąc zawsze byłam historyczną ignorantką. Nie interesowała mnie historia jako przedmiot w szkole, ponieważ na lekcjach historia została sprowadzona do dat - czyli tak właściwie do liczb i cyferek. Aż tu człowiek trafia na TAKĄ książkę pana Komudy. I nagle sto pytań do Wujka Googla, jak to z tym Westerplatte było...



Jacek Komuda stworzył coś niesamowitego. Zgodnie z opisem na stronie wydawcy - Fabryki Słów - autor przy tworzeniu tej powieści posiłkował się różnymi źródłami historycznymi. Co z tego wyszło? Świetna wojenna opowieść o obronie Wojskowej Składnicy Tranzytowej - opisana dzień po dniu. Dzięki temu, mamy przedstawione nie tylko suche fakty, ale dostajemy jeszcze całe spektrum emocji od strachu, po odwagę.  Komuda operuje słowem w taki sposób, że czytając możemy odczuć, że sami uczestniczymy w opisanych wydarzeniach.

"To było piekło. Kiedy przeminęło, ruszali się ostrożnie, macali jak ślepcy dookoła, nie wiedząc, czy żyją, czy są martwi. Pył przesłaniał światło rodzącego się dnia, jakby to była noc, ale wygrzebywali się z ziemi i piachu - żywi!"

Książka napisana jest na prawdę bardzo profesjonalnie. Specjalnie nie czytałam nic o Westerplatte przed lekturą książki, pamiętałam jedynie daty, że Westerplatte wytrzymało siedem dni oblężenia, a Niemcy nastawiali się na góra dwie godziny. Moim zdaniem Komuda bardzo rzetelnie przedstawił losy bohaterskich obrońców. Nie gloryfikuje, nie ocenia, przedstawia swoją wersję wydarzeń i ja to absolutnie kupuję. 

Po lekturze książki mam kaca książkowego. Zaraz po przeczytaniu musiałam poznać dalsze losy bohaterów Westerplatte, miałam ochotę wsiąść w pociąg i jechać zobaczyć na własne oczy to miejsce. Warto, na prawdę warto się uczyć historii i dla tych, którzy nadal się uczą - mam nadzieję, że macie styczność z historykami nie tylko z wykształcenia, ale i z powołania. Gdyby taki pan Komuda uczył mnie historii - byłabym chyba teraz specem w tej dziedzinie. Wszystkim na prawdę polecam tą pozycję. 10/10 - i dbajmy o to, by wydarzenia sprzed 80 lat nie uległy zapomnieniu.