#STARAPAKA NO. 3 recenzja

Nie ukrywam, że patrząc przez pryzmat ostatnich wydarzeń w Ukrainie, ciężko było mi się skupić na książce, tym bardziej o takiej tematyce.

Autor Krystian Wójcik w swojej książce, cofając się w czasie opisuje, jak wyglądała jego droga od początku kariery wojskowej, przez różnorodne "przygody", aż do pracy w służbach specjalnych. I jak to opowiada!
Czytając, ma się wrażenie, że to dobry kumpel przy piwku, przekazuje ci swoje wspomnienia i opisuje to, co zaszło. Nie brak tu emocji i szczerości, autor się "nie patyczkuje". Jeśli chodzi o język, to czasem padnie siarczyste słowo na "K", czasem dosadnie i dobitnie zostanie podkreślone to i owo... Żeby zobrazować to co mam na myśli, posłużę się fragmentem:

Co znajdziemy w książce? Prawdziwą historię, bez cukrowej posypki. To nie sceny z filmu, to brutalna rzeczywistość. Tak to odbieram. I bardzo mi się to podoba.

Tytułowa Starapaka, to w skrócie, hmm... relacje między grupą wojskowych, zawiązane w Iraku. Paka, która trwa, mimo upływu lat. I tu pojawia się coś, co mnie poruszyło. Piękną, ale zarazem jednocześnie smutną rzeczą jest to, że każdy z paki ma swoją, specjalną butelkę whisky Jack Daniels, którą reszta chłopaków wypija po śmierci kompana. Jak dotąd, niestety, chłopaki wypili już jedną butelkę...

Co mi dała ta książka? Oprócz tego, że mogłam na chwilę oderwać się od aktualnej sytuacji na świecie, dowiedziałam się np. kim są trawersi, co to JWK i jak wygląda ich emblemat. A więc książka nie tylko bawi, ale też uczy. Skłania również do refleksji...

Szczerze polecam książkę WSZYSTKIM, bez względu na płeć, wiek (dobra, zacznijmy od późniejszych nastolatków czyli tak 15+) orientację czy poglądy. Warto po nią sięgnąć, bo zawsze warto poczytać o marzeniach, pokonywaniu własnych słabości, sile męskiej przyjaźni i nadziei pomieszanej ze strachem.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.