Królestwo recenzja

„Zapięłam pasy”, bo myślałam, że czeka mnie kolejna szybka jazda. Jo Nesbo przyzwyczaił swoich czytelników do dynamicznej akcji, pościgów i charakterystycznych bohaterów; tym razem tylko ta ostatnia część się zgadza. Nie ma wątpliwości, że o Roy'u nie będziemy mogli przez długi czas zapomnieć.

Roy jako starszy brat, zawsze załatwiał sprawy za Carla. Bił się za niego, troszczył i pozwalał się wyszaleć, kosztem jego wstrzemięźliwości. Pomimo różnic, bracia noszą w sobie mroczną tajemnicę z przeszłości.
Po latach młodszy brat wraca do Os, towarzyszy mu piękna żona Shannon i myśl o genialnym planie budowli hotelu. Nie minie wiele czasu, jak Roy będzie musiał wziąć znowu sprawy w swoje ręce. Zginą ludzie i to bardzo zainteresuje ich lensmana Olsena, który do tej pory nie uwierzył w samobójczą śmierć rodziców braci Opgard.

Przez większość czasu zastanawiałam się, czy jest to powieść Jo Nesbo, bo ciężko mi jest w to uwierzyć. Od samego początku nie mogłam się wciągnąć w tę historię, jednak myślałam, że wraz z upływem stron, akcja nabierze tempa. Niestety. Nesbo (lub Pseudo Nesbo), stworzył coś na kształt patologicznej fabuły, w którym główny bohater przeżywa katusze na myśl o własnym wstydzie.
Miałam również nieodparte wrażenie, że pisarz był niezdecydowany, w którą drogę ma pójść: pozostać przy zaborczym i opiekuńczym bracie, czy może ukazać go w roli żigolaka?
Co do tła wydarzeń, zapewne senne górskie miasteczko miało wykreować w naszych umysłach mroczną aurę, ale wyszło to jakoś słabo. W istocie byliśmy skazani na bohaterów z potencjałem, jednak pisarz (w mojej ocenie), w pełni tego nie wykorzystał.

Brak jakiejkolwiek akcji nie spowodował w moim organizmie "wzrostu ciśnienia". Nie przeżywałam bezsennych nocy, nie radowałam się na myśl o lekturze i szczerze nie mogłam się doczekać końca. Próbowałam znaleźć w tej książce, chociaż jeden pozytywny aspekt, ale takowy nie znalazłam. Nie polecam. Szkoda druku, moich pieniędzy i czasu!

„Udręka wyboru, wiecie co – to jest? Kiedy dusi samo podejmowanie decyzji, a nie wybór, którego się dokonuje. Kiedy wiesz, że bez względu na to, co wybierzesz, i tak nie będziesz mógł spać w nocy, zadręczając się pytaniem, czy wybrałeś właściwie.”