Świeża krew recenzja

Joanna Opiat-Bojarska to autorka, która ma w swoim dorobku literackim sporo powieści, są to głównie kryminały. To moje pierwsze spotkanie z autorką, więc nie mam z czym porównać kryształowej serii, ale mam nadzieję, że wkrótce to się zmieni. Nie mogę Wam zbyt wiele napisać o samej fabule, bo książka napisana jest tak, że musiałabym zdradzić za dużo. A tego zrobić niesty nie mogę.

Akcja pierwszego tomu Kryształowych umieszczona jest w Poznaniu i jego okolicach. A dokładniej w środowisku policjantów i narkotykowych gangów. To historia o skorumpowanych gliniarzach, którzy dla korzyści materialnych zdradzają kolegów bez mrugnięcia okiem. Natomiast Kryształowi to funkcjonariusze Biura Spraw Wewnętrznych Policji, którzy mają znaleźć skorumpowanych kolegów i sprawić by zapłacili za swoje błędy.

Do grupy antyterrorystów, zwanych Czarnymi, dołączył Paweł Dobrowolski, pseudonim Driver. Driver dostał tajne zlecenie, żeby znaleźć haki na skorumpowanego antyterrorystę. Jednak najpierw musi wtopić się w oddział, do którego dołączył. Musi sprawić, żeby Czarni mu zaufali. Rozpoczyna niebezpieczną grę, w której może nawet oberwać on lub jego najbliżsi. W mieście zaczynają ginąć ludzie, on sam nie wie już komu może ufać, bo nie wie kto jest prawdziwym gliną a kto skorumpowanym. No właśnie kto jest kim?

Do tego wszystkiego do miasta próbuje wkroczyć nowy gang narkotykowy. Rozpoczynają się starcia między gangami. Kto okaże się silniejszy? Wkrótce okaże się kto ma większe znajomości w policyjnych progach.

Jak pisałam wyżej to moja pierwsza książka z dorobku Joasi Opiat-Bojarskiej jaką przeczytałam i już wiem, że nie będzie ostanią. Autorka już od samego początku bombarduje nas ogromną ilością bohaterów, do tego szybko przeskakująca akcja sprawiła, że trudno było mi się wbić w jej treść. Ale jak już to ogarnęłam, to czytałam z ogromnym zainteresowaniem, tym bardziej, że akcja nie zwalniała, tylko przyspieszała, ciągle coś się działo. Na końcu trochę niewiadomych się wyjaśniło, ale nie do końca. Widać, że nastąpi ciąg dalszy.

Pani Joasia przedstawia brutalny obraz polskiej policji. W książce jest całe mnóstwo agresji, sexu i wszechobecnego testosteronu. Do tego autorka pisze w taki realistyczny sposób, że czytając ma się wrażenie, iż to wszystko może się wydarzyć w każdym miejscu na ziemi. Jest to tak realistyczne, że aż straszne. Zagłębiając się w tej lekturze, człowiek zdaje sobie sprawę, że temat książki nie jest całkiem wymyślony, bo na pewno gdzieś coś podobnego dzieje się naprawdę.

Ciekawostką jest fakt, że całkiem niedawno Joanna Opiat-Bojarska sprzedała prawa do ekranizacji trylogii. Po przeczytaniu książki wiem, że jest materiałem na świetny film lub serial, pod warunkiem, że scenarzyści nie schrzanią sprawy. Trzymam kciuki, żeby ekranizacja wyszła świetna i zbliżona do pierwowzoru.

Polecam Wam tą pełną niespodziewanych zwrotów akcji historię, a sama zabieram się za część drugą.