Całopalenie recenzja

Robert Marasco "Całopalenie".

Marian, Ben i David. Szczęśliwa rodzinka, mieszkająca w bloku w zatłoczonym mieście. Rodzinka, która niczym nie wyróżnia się od innych. Każda z tych osób ma swoje upodobania, wątpliwości, nadzieje i marzenia. Marzeniem Marian jest odpoczynek od miasta, w domku, gdzie spędzi wspaniałe lato. Jej marzenie się spełnia, gdy znajduje dom za "dobrą cenę dla wyjątkowych ludzi". Ben co prawda nie jest przekonany, ale ulega żonie. Jak zawsze. Ze wszystkim. Bowiem Marian ma swoje zachcianki. I słabości. Słabości do rzeczy starych, pięknych i drogich. W sumie do antyków. A dom, który znaleźli na całe dwa miesiące, pomimo rozpadającego się stanu, jest pełen właśnie takich rzeczy. Wprowadzają się wszyscy, Ben, Marian, David oraz ciotka Elizabeth. Wszystko wydaje się być piękne, takie na miejscu. Ale to nie jest zwykły dom. Dom, który karmi się rodziną. To dzięki rodzinie dom ożywa. Staje się powoli idealny. Ale jakim kosztem...

"Całopalenie" to klasyka grozy. Klasyka sama w sobie. Coś w stylu nawiedzonych domów. Jednak nie znajdziemy tu ani duchów, ani demonów. Znajdziemy coś zupełnie innego. Niepowtarzalnego. Strasznego, pomimo braku krwi itd. Strasznego I niepojętego.

Książka trzyma w napięciu. Jest tu pewne i dość długie wprowadzenie. Otóż opis życia przed przeprowadzką. Dokładne zarysowanie charakterów bohaterów. Opisy są bardzo dokładne, oczami wyobraźni widzi się po prostu wszystko. Każdy centymetr opisywanych pomieszczeń, a także wszystkiego, co znajduje się dookoła posiadłości. Wszystko robi ogromne wrażenie.

Każda sprawa, która działa pobudzająco na sam dom. Przemiana Marian. Jej gotowość do poświęcenia wszystkiego, aby tylko pozostać w domu. Jej wymarzonym domu. Idealnie pokazane, jak człowiek może się zmienić, a właściwie, jak niewiele potrzeba, by w głębi duszy dojrzeć swoje prawdziwe ja.

Książka spełniła w 100% moje oczekiwania. Nie nudziła, wręcz przeciwnie. Naprawdę ciężko się od niej oderwać. Nie potrzeba nawet wysilać wyobraźni. Po prostu się tam jest. Przeżywa się wszystko razem z bohaterami. I powiem szczerze, jeszcze długo będę pamiętać te wszystkie opisy. Szczegółowe opisy. Nie da się po prostu przeczytać i nie analizować. Nie zagłębiać się w treść. Można by rzecz, że książka, tak samo jak dom na bohaterów, wpływa na czytelnika. Emanuje jakąś siłą przyciągania. Mnie na pewno przyciągała. Bardziej, niż bym chciała 🙈

Zdecydowanie polecam!