W posłowiu do "Czasu tajemnic" autorka pisze, że powieść stanowi uzupełnienie trylogii "Kronik Deverillów", ale bez przeszkód można ją przeczytać bez znajomości "Pieśni o wojnie i miłości", "Dziewcząt z Castle Deverill" i "Ostatniego sekretu Deverillow".
Jesteś więźniem losu tylko wtedy, gdy myślisz, że tak jest.
"Czas tajemnic" to powieść o powrocie do korzeni, odkrywaniu prawdy i odnajdywaniu siebie, co okazuje się trudne, często niezwykle bolesne, a nierzadko wymaga wyborów, na wskutek których zawsze ktoś ucierpi. Santa Montefiore chce nam przekazać, że jakkolwiek jesteśmy potępiani za nasze decyzje, dopóki są one w zgodzie z naszymi wewnętrznymi przekonaniami, dopóty są dobre. Mamy wybór: albo tkwić nieszczęśliwi w klatce konwenansów, albo zostać odrzuconym, ale pozostać sobą i zaznać choć odrobiny szczęścia. Taką postawę w powieści reprezentuje Arethusa Deverill, której wybór, choć potępiany i skutkujący zerwaniem więzi z rodziną, był wyborem dobrym i w jej sytuacji jedynym. Może nie zaznała pełnego szczęścia za życia, lecz tylko jego odrobiny, ale jeśli jednak istnieje coś takiego jak życie po życiu, to na pewno osiągnęła tam jego apogeum. Taką postawę reprezentuje również jej córka Faye. Miała okazję żyć w bardziej tolerancyjnych czasach i po latach tkwienia w pozornie udanym małżeństwie, znalazła siłę, żeby coś zmienić. Poddać się losowi, który zgotował jej niespodziankę w postaci poznania prawdziwej historii matki, Irlandii i... Cormaca O'Farrella.
Życie daje tylko kilka szans, trzeba być czujnym i wykorzystać je, gdy się pojawiają. Nieczęsto się powtarzają.
To moje pierwsze spotkanie z Santa Montefiore i zauroczył mnie jej literacki styl, dzięki której opowieść wiele zyskuje. Podoba mi się, że w niektórych wątkach nie wkracza pomiędzy postaci ostrym krokiem, ale zostaje niejako z boku niczym dyskretny obserwator. Doskonałym przykładem jest spotkanie Dermota i Logana, opisane jakby mimochodem, w kilku zaledwie zdaniach. Nie sposób przejść jednak wobec tych słów obojętnie, łzy same cisną się do oczu.
W powieści autorka zawarła wiele mądrych myśli, niektóre wyłowiłam z tekstu i dodałam jako cytaty z powieści. Dają czytelnikowi do myślenia, skłaniają do refleksji, są niczym kierunkowskazy, jak chociażby ten: Złe wybory zostawiają cię z ludźmi, przez których masz poczucie niższości; dobre wybory zostawiają cię z tymi, dzięki którym czujesz się ze sobą dobrze.
Jeśli lubicie powieści z tajemnicami, wątki podejmujące problem rozdarcia ludzkiego serca pomiędzy tym, czego pragnie, a co wypada, to "Czas tajemnic" przypadnie wam do gustu. Dla mnie ta powieść, to początek przygody z twórczością Santa Montefiore.