Bez litości i przebaczenia recenzja

Ponowne spotkanie z literaturą pana Mariusza mogę porównać do wspólnego wyjścia na kawę. Doskonale rozumiem jak to brzmi, ale to chyba najlepsze określenie. Poprzednia debiutancka książka pana Mariusza podobała mi się bardzo, a teraz, kolejna wcale nie jest gorsza, wręcz przeciwnie!

Na pewno co mogę stwierdzić to fakt, iż warsztat autora znacznie się rozwinął – przez całą powieść, pan leszczyński trzymał mnie mocno w okowach napięcia, tak, że aż bolały mnie mięśnie (oczywiście mały żarcik, po prostu jestem chora =) ). Myślę, ze „Bez litości i przebaczenia” jest książką wielowątkową. Mamy pana Cane’a, który zajmuje się seryjnym mordercą. Zaraz za tym pojawia się zniknięcie chłopca, a na deser autor dorzuca nam byłego agenta Milltona i jego przesyłki.

Język jakim posługuje się autor jest lekki i świetnie przyswajalny,więc czyta się szybko, a każda strona daję nam dawkę konkretnej literatury. Wartka akcja nie zwalnia ani na moment, ale równocześnie nie pozwala na to, by się zagubić w całej fabule i chyba właśnie to jest najbardziej doskonałe w tej właśnie pozycji. Nie ma się do czego przyczepić – historia jest świetna, bohaterowie są barwni, a całość zasługuje na najwyższe noty!

Doskonały kryminał, który nie da o sobie zapomnieć, według mnie na pewno pozycja obowiązkowa dla każdego kto prawdziwie kocha ten rodzaj literatury!