Cześć, psorko recenzja

Jest to nie pierwsza książka z pod pióra autorki i jeszcze na żadnej się nie zawiodłam. Bawiłam się wyśmienicie jak za każdym razem.
Tą powieścią kończę rok czytelniczy i będę ją bardzo miło wspominać. Zdecydowanie zostanie ze mną na bardzo bardzo długo.

Tak więc poznałam przed czerdziestkową nauczycielkę matematyki , która po nieszczęśliwej miłości odcięła się od świata mężczyzn.
Przez 14 lat żyła w celibacie aż do pewnego , pięknego , morderczego dnia.

Ewa Stanisz piękna singielka , żyjąca z kompleksem przez faceta , któremu oddała swoje serce jeszcze w liceum.
Na wieść o zjeździe absolwentów ogólniaka , stanowczo stwierdza że nigdzie nie pojedzie. I może by tak było gdyby nie jej dwie wspaniałe przyjaciółki Dominika i Anetka, które za cel życiowy miały wysfatanie niesfornej Ewusi, oraz pomoc w pokonaniu bólu po zranionym sercu.

Na samą myśl że ma tam spotkać Bartka-licealną miłość, Ewka odczuwa jawny strach i żal , iż na tym zjeździe zamiast niej , Bartek będzie ze swoją żoną.
Jak się później okazuje niesłusznie, jak również niesłuszna była jej niechęć wyjazdu , bo dzięki niemu zyskała coś więcej niż przypuszczała...
Zawiłe intrygi miłosne , dawnych znajomych Ewy , zaowocują serią zdarzeń , na które nikt nie był gotowy.
Jak zakończy się niechciany wyjazd psorki?
Kim okaże się przystojny policjant?

Powiem Wam jedynie , że takie kryminały to ja mogę czytać!
I choć komentarze i opinie zniechęcają , ja uważam że warto po nią sięgnąć.
Wniosek jaki wyciągnęłam z tej książki to taki , aby żyć chwilą i nie rozmyślać nad tym co było i co by było gdyby. Nasza bohaterka na szczęście też pojęła to w czas i choć musiała przejść przyśpieszony kurs miłości , to w gruncie rzeczy żałować nie będzie.
Ukrywać też nie będę że końcówka doprowadza do mikro zawału lub grozi zatrzymaniem akcji serca! Więc tu wielkie uwaga!
Ale jak zawsze autorka wybrnie z tego w iście komediowym stylu.
Jeżeli macie ochotę na nieoklepaną komedię romantyczno-kryminalną to koniecznie sięgnijcie po tą książkę ❤️