Recenzja książki Krokodyl w doniczce

„Krokodyl w doniczce” bardzo pozytywna i ciepła opowieść o ludziach, którzy będąc sobie zupełnie obcy, świadomie i nie oddziałują na siebie. Ich drogi przecinają się każdego dnia i choć każde z nich wydaję się jednostką indywidualną, są jednością.

Pani Aldona to starsza, samotna kobieta, która swoje problemy odreagowuje na innych. Nikomu nie szczędzi kąśliwych uwag, a gdyby tego było mało, zwykła błahostka potrafi wyprowadzić ją z równowagi. Paweł to zgorzkniały pisarz, którego pisarska wena opuściła zaraz po wydaniu bestsellera, czyli wiele lat temu. Światełkiem w tunelu dla nich wszystkich wydaje się Kaja, młoda dziewczyna, która pragnie uciec od uciążliwej i wciąż oceniającej ją rodziny. Chce zaznać jedynie spokoju. Całą trójkę łączy to samo, samotność i chęć ucieczki przed światem i problemami.

Książka Pani Anny Szczęsnej jest jak dla mnie bardzo melancholijną powieścią. Dla mnie była to typowo jesienna pozycja, która idealnie wpisała się w jesienny klimat. Historia jest lekka i przyjemna, akcja toczy się swobodnie swoim tempem, nawet bym powiedziała, że bardzo powolnym. Autorka przemyca w niej zarówno humor, jak i przyziemne ludzkie problemy. Tak wielu ludzi w obecnych czasach czuje się zagubionych i samotnych. Młodzi ludzie czują się niespełnieni, pragną zmian. W dzisiejszych czasach jesteśmy tak mało odporni na krytykę środowiska, która niestety wylewa się wiadrami, czy to na pisarza, czy aktora, piosenkarza. Pani Anna Szczęsna podejmuje w swojej książce bardzo ważną i często lekceważona tematykę depresji, aktu samobójstwa, czy autodestrukcji. Czyli tych wszystkich problemów, których nie widać gołym okiem. Czasem naprawdę wystarczy niewiele by odmienić czyjeś życie. Czasem zwykła uprzejmość wymieniona na klatce może odmienić resztę dnia. Niestety jest też druga strona medalu, jak bardzo człowiek jest zdolny samemu sobie robić krzywdę? Jaki krytyczny moment musi nadejść, by powiedzieć STOP i zmienić wszystko. Dla mnie jest to wyjątkowa książka, ponieważ pomimo naprawdę trudnych tematów, czyta się ją szybko i łatwo jest przywiązać się do bohaterów. Ten nietypowy tytuł skrzętnie skrywa naprawdę piękną historię o człowieku. Po prostu. „Krokodyl w doniczce” to powieść o samotności, potrzebie bycia kochanym, rozumianym, poszukiwaniu sensu życia i o zwykłej ludzkiej potrzebie rozmowy z drugim człowiekiem: „Dbaj, kochaj, rozmawiaj”. Człowiek w głębi duszy jest, jak ta roślinka w doniczce, która, gdy się o nią nie dba, więdnie.