Droga do Wyraju recenzja

Życie Wąpierza Elgana płynęło miarowym i spokojnym tempem. Spokojnym jak na życie demona pośród ludzkich spojrzeń. Wszystko zdawało się być na porządku dziennym. Aż do czasu.
Do czasu aż samozwańczy szaman sprowadził wśród ludzi tajemniczego i pokracznego demona — Smęta. Zadaniem Elgana okaże się odprowadzić go do odpowiedniego bóstwa, by ten nie postradał zmysłów. Na pewnym etapie swojej podróży, spotyka urokliwą szamankę, która również staje się jego towarzyszem ku nieznanemu.
Droga do Wyraju okazuje się pełna niespodzianek i wyzwań, które zweryfikują zdolności i prawdziwe intencje podróżnych. Prawdziwa przygoda się dopiero zaczęła.

Książka napisana w bardzo przyjemny sposób. Strony jakby same się przewracały i porywały czytelnika w świat pełen słowiańskich istot. Autorka bardzo dobrze oddała klimat niekończącej się podróży i wykreowała postacie w taki sposób, że niełatwo było się było z nimi rozstać z powrotu z Wyraju. To, co najbardziej mnie urzekło to sama postać głównego bohatera, który jak już z opisu wynika, jest demonem. Bardzo ciekawa koncepcja pokazania realiów innego świata oczami właśnie takiej istoty jak słowiański demon. Ponadto Elgan jest taką postacią, że aż chciałoby się spakować swój plecak i ruszyć razem z nim w podróż. Ten sympatyczny i wielce zabawny wąpierz wręcz podbił moje serducho.
Kolejnym plusem tej krótkiej powieści jest to, że pani Szczubełek sprawnie podtrzymuje uwagę czytelnika, wprowadzając wartką akcję, która nasila się z każdym rozdziałem. Emocje i relacje przytoczone w tej książce niekiedy zachwycają, a nawet złoszczą i jednocześnie rozśmieszają do łez. Autorka zdecydowanie zadbała o to by czytelnik, nie popadł w nudę i szybko odstawił książkę.
Zawsze gdy czytam książki z domieszką mitologii słowiańskiej, to zawsze moje oczekiwania są bardzo wygórowane. Zwracam uwagę na opisy obrzędów i samych demonicznych stworzeń. Tak tu, w "Drodze do Wyraju" zupełnie nie zwracałam na to uwagi. Historia ta jest tak uniwersalna i prosta, że każdy nawet bez znajomości naszej rodzimej kultury może śmiało po nią sięgnąć i rozkoszować się przygodami tej kontrastowej brygady. A lekkie pióro autorki i niepowtarzalny styl tylko zachęca, by sięgnąć po dalsze części. Bo z pewnością to nie będzie koniec eskapady Elgana. Uważam, że spodoba się zarówno osobom, które już niejedną pozycję wydawniczą ze słowiańskim klimatem mają już za sobą jak i tym, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z tym rodzajem historii.
Książkę otrzymałam z klubu recenzenta serwisu nakanapie.pl