Wioska kłamców recenzja

Wioska kłamców to moje pierwsze spotkanie z Hanną Greń. Już od jakiegoś czasu miałam w planach przeczytanie jej książek. Dzięki Czwartej Stronie Kryminału miałam przyjemność zapoznania się z twórczością autorki i teraz muszę nadrobić jej poprzednie powieści.

Po odejściu z pracy w policji Dioniza Remańska postanowiła odszukać zabójcę swojego ojca. Jego zagadkowa śmierć od pewnego czasu nie dawała jej bowiem spokoju.
Wprawdzie oskarżeni o tę zbrodnię zostali już skazani na długie lata w więzieniu, jednak Dioniza nie wierzy w ich winę. Przyjeżdża do wioski, w której mieszkają rodziny skazańców, by przeprowadzić prywatne śledztwo.

Jego wyniki okazują się zaskakujące. Kłamstwa i intrygi spowijają Strzygom i sięgają poza jego granice. Z czasem sama Dioniza zaczyna wątpić, czy zdoła pośród mieszkańców tej przeklętej wioski odnaleźć prawdziwego zabójcę…

Wioska kłamców to kryminał połączony z powieścią obyczajową. Autorka skupiła dużo uwagi na życiu prywatnym bohaterów, dzięki czemu możemy ich dokładnie poznać i zrozumieć, dlaczego podejmują takie, a nie inne decyzje. Społeczność Strzygomia to zamknięci ludzie, którzy niechętnie mówią o przeszłości. Miejscowość otoczona jest tajemniczą legendą, która mówi, że to miejsce jest przeklęte. Rodzą się tam wyłącznie dziewczynki, które nie mają szczęścia w miłości. Podczas odkrywania prawdy obcieramy się wątki fantastyczne: strzygi, wiedźmy i klątwy.

Hanna Greń stworzyła barwną paletę postaci – mamy Marcina, który wzbudza ciekawość, tajemniczego świniarza, nowego komendanta, żony morderców i wiele innych równie ciekawych co strasznych. Bohaterowie wykreowani są fantastycznie, dlatego tak dobrze czyta się Wioskę kłamców. Każdy z nich ma swoją historię i tajemnice, które walałby zachować dla siebie. Co się stanie, gdy zostaną odkryte?

Cała ta otoczka Strzygomia jest tajemnicza i sprawia, że chce się dowiedzieć więcej, więc przygotujcie się na to, że ciężko będzie się wam oderwać od tej książki. Sprawa kryminalna jest ciekawa, a wątki nadnaturalne urozmaicają tekst. Legendy i dziwne stwory to tylko bajki dla niegrzecznych dzieci, prawda?