Z pozdrowieniami, Żyrafa recenzja

Jak się miewasz? Dobrze? Jak mijają Ci dni? Robisz coś ciekawego czy może się nudzisz? Jeśli się nudzisz, to pozwól, że opowiem Ci o książce, którą skończyłam czytać, a która nosi tytuł ,,Z pozdrowieniami, Żyrafa''.

Mini-opowieść Megumi Iwasy to historia pana Żyrafy, który bardzo chciał mieć najlepszego przyjaciela. Ale pech chciał, że pan Żyrafa nie miał nawet zwykłego przyjaciela, a co dopiero najlepszego. I dlatego siedział sam pod drzewem akacjowym, zajadając się liśćmi i patrząc na błękitne niebo po którym płynęły obłoczki wyglądające jak ptysie z kremem, i nudził się pan Żyrafa, i myślał, co by tu zrobić, żeby coś w swoim życiu zmienić.

Podobne problemy miał Pelikan, który również się nudził i z tych nudów postanowił założyć Agencję Pocztową. Pan Żyrafa zobaczył ogłoszenie Pelikana i wpadł na świetny pomysł! Napisze list Do Tego, kto mieszka za horyzontem!

I napisał.

A Pelikan poleciał go wręczyć pierwszemu napotkanemu za horyzontem zwierzęciu.

Ale tym zwierzęciem okazała się Foka Pocztowa, która przekazała list Pingwinowi mieszkającemu na Wielorybim Przylądku i pobierającemu nauki u Profesora Wieloryba.

Pingwin był bardzo zdziwiony, gdy otrzymał list od kogoś innego, niż jego dziewczyna. Ale odpisał. I tak zaczęła się listowna przyjaźń Pana Żyrafy i Pingwina.

Teraz pewnie zastanawiasz się dlaczego sięgać po taką książeczkę? Nie dość, że krótka jest, to jeszcze dla dzieci... Powiem tak: ,,Z pozdrowieniami, Żyrafa'' to bardzo sympatyczna i ciepła powieść, która spodoba się nie tylko dzieciom, ale i dorosłym. To historia w której znajdziemy kilka fajnych żarcików (jak ten o wiaderku) i którą z powodzeniem możemy wykorzystać nie tylko do rozmowy z dzieckiem, ale też do nauki i zabawy. Możemy porozmawiać o uczuciach – o tym, jak czuł się pan Żyrafa wysyłając i otrzymując listy. O tym, jak czuł się Pingwin i Profesor Wieloryb. Możemy porozmawiać o wyobrażeniach i o tym, jak mają się do rzeczywistości – o zaskoczeniu, które czujemy, kiedy okazuje się, że ktoś wygląda inaczej, niż sobie wyobrażaliśmy (i że nie ma w tym nic złego!) i o radości z poznania nowej osoby. O różnych rodzajach przyjaźni – w końcu to uczucie pojawiło się między panem Żyrafą i Pingiwnem, i panem Żyrafą i Pelikanem. Możemy porozmawiać o tym czym się różniło, kiedy te stworzenia zaczęły być przyjaciółmi, w jaki sposób ta przyjaźń się między nimi tworzyła.

Możemy pouczyć się trochę o tym, jaki woda ma kolor (i czy w ogóle go ma). Albo o tym dlaczego pingwin siedzący w wiaderku nie zmienia koloru na kolor wiaderkowy, a woda już tak.

Możemy też wspólnie napisać list do Tego, kto mieszka za horyzontem – jak ja w tej chwili. Możemy go wysłać i czekać na odpowiedź. Może nadejdzie i będzie początkiem pięknej przyjaźni? Kto wie, w końcu czekanie to połowa przyjemności.

I o tym też jest ta książeczka.

Z pozdrowieniami,

Chasse.