Do zakopania jeden trup recenzja

"Bo czy zbrodnia może być elegancka? Ktoś by powiedział, że tak. Ale jaka, która? Krwawa? No nie bardzo, choć z drugiej strony gdyby krew porozlewała się w interesujące freski..."

Magda jest w ciąży, a pierwsze miesiące dają jej ostro popalić. Autorka w kilku zdaniach bardzo wymownie przedstawiła sens, albo jego brak, w zachowaniu rodziny i znajomych ciężarnej kobiety.

Emilia Gałązka jest załamana brakiem końca świata, ataku zombi i totalnego armagedonu w jednym. Wszystko zaczyna tracić sens, a jeszcze jak na złość dostaje niespodziewany spadek. No powiedźcie, przecież to wisienka na torcie wśród życiowych kataklizmów. By móc sprzedać odziedziczony dworek musi najpierw spędzić w nim trochę czasu i tu zaczynają się schody. Już nazwa miejscowości, w której się znajduje, Duchołazy Górne, nie wróży nic dobrego.

"Do zakopania jeden trup" to czwarty tom "Serii z trupem". Iwona Banach znakomicie połączyła zawiłą zagadkę kryminalną z zabawnym, często dość uszczypliwym i przewrotnym sposobem bycia bohaterów. Mamy tu całą gamę osobowości. Jedni rozśmieszają do łez, a inni irytują do granic możliwości, aż chce się nimi potrząsnąć. Cokolwiek powiedzieć zabawa z nimi jest przednia. Myślę, że ta historia znajdzie wielu zwolenników, nawet wśród tych, którzy lubują się w typowych kryminałach. Intryga jest bardzo sprawnie utkana. Nie sposób przewidzieć zakończenia, a z każdą kolejną wskazówką robi się coraz ciekawiej.

Babcie zawsze nam mówiły, że rosołek jest zdrowy i ma lecznicze właściwości. Tym razem będzie zupełnie odwrotnie.
A jeśli do tego wyznajecie teorię kulistości Ziemi miejcie się na baczności.
Dla książkoholików też nie ma taryfy ulgowej.
"Ona mnie molestowała kulturalnie. (...) Kazała mi czytać książki. (...) Chciała mnie wepchnąć w topiel iluzji! Była na posługi matrixa! Najgorszego matrixa ze wszystkich, pod płaszczykiem wiedzy i kultury."

Sięgając po tę książkę miałam jeden dylemat. Niestety nie czytałam poprzednich części i bałam się, że się nie odnajdę. Mogę jednak wszystkich uspokoić. Kilka postaci przewijało się w poprzednich tomach, ale historia jest zupełnie odrębna. Nowe perypetie, kolejne problemy i niekończąca się sekwencja nieporozumień. Mimo to z chęcią dowiedziałabym się z czym musieli mierzyć się wcześniej.
Polecam!