Do zakopania jeden trup

Kolejny tom opowiadający o Emilii Gałązce, która tym razem jakoś posmutniała i przestała czekać na apokalipsę, co bardzo martwi jej siostrzenicę Magdę. Dzięki faktowi, że pani Emilia dostaje spadek, jest szansa, że coś ją ożywi i faktycznie - wyjazd do Duchołazów jest zdecydowanie nietypowy. Autorka z właściwą sobie maestrią odmalowała pewien typ ludzki - paniuś, które mają dużo pieniędzy i przekonanie o własnej eleganckości, oraz o tym, że w związku z powyższym wszystko im się należy. Tu się okazuje, że niekoniecznie, pojawiają się trupy, coś straszy i ogólnie jest niewąskie zamieszanie.
Przeczytałam z prawdziwą przyjemnością. :)

„Do zakopania jeden trup” to czwarty tom serii komedii kryminalnych o prepperce Emilli Gałązce pióra Iwony Banach. Zachowanie kolejności chronologicznej lektur nie jest tu koniecznie - każdy tom jest osobną całością, jedną zagadką kryminalną. Najnowsza przenosi nas do Duchołazów, gdzie w dworku, który odziedziczyć ma Emilia, dochodzi do morderstwa. Fabuła powieści jest mocno zakręcona, postaci jest dużo, zarówno tych znanych z tomów wcześniejszych, jak i nowych, występujących tylko na potrzeby tej jednej fabuły, mimo to każda z postaci ma w sobie jakąś jedną cechę, która skutecznie odróżnia ją od pozostałych, przez co czytelnik nie ma problemu z ich rozpoznaniem. W książce dzieje się dużo, a zdarzenia poprzetykane są dygresjami, które w dosyć ironiczny sposób komentują aktualne tematy, w tym wypadku przede wszystkim życie w Sieci, ale także kilka innych mód, które zaprzątają społeczeństwo ;) Humor w powieści zawarty jest w każdym jej aspekcie – w dialogach, w samym stylu, postaciach i sytuacjach. Wydarzenia są lekko szalone, jednak na tyle dobrze wyważone i finalnie tak uzasadnione, że nic nie wydaje się tu głupie. Polecam wszystkim, którzy mają ochotę na książkę, która na kilka dobrych godzin zapewni skuteczne oderwanie smutków rzeczywistości, a także odrobinę przyjemnego szaleństwa. Ja uważam go za najlepszy z całej serii!

W życiu Emilii wszystko idzie nie tak. Końca świata nie widać, a na dodatek dostaje spadek. Niestety żeby otrzymać pieniądze ze sprzedaży nieruchomości musi w dworku, który jest jednocześnie ośrodkiem dla bogatych kobiet spędzić trzy tygodnie. Mimo, iż z początku pomysł wcale jej się nie podoba, ale niebawem okazuje się, że dworek nie jest tak nudnym miejscem. Można tam znaleźć nie tylko zamożne panie, płatnych podrywaczy ale także… zwłoki.

„Do zakopania jeden trup” to pełna absurdalnego humoru komedia pomyłek, która bawi do łez. Nie brakuje tu ciekawej zagadki, intryg, komicznych dialogów czy licznych zwrotów akcji. Fabuła pełna jest tajemnic i niedomówień, a sarkazm czy ironia wyłania się z każdej strony. Do tego szybka akcja i specyficzny dowcip powoduje, że nie da się nudzić. Nie brakuje również teorii spiskowych, płaskoziemców ale i nieeleganckich potraw. To idealna lektura na poprawę humoru, która pozwoli oderwać myśli.

Z książką Do Zakopania Jeden Trup wiązałem bardzo duże nadzieję, niestety bardzo mocno się nią rozczarowałem. Reklamowana była ona jako komedia kryminalna, tak więc miałem nadzieję na lekką lekturę, przy której niejednokrotnie się uśmiechnę, a być może nawet głośno się zaśmieję. Niestety, jedyny uśmiech jaki pojawił się na mojej twarzy, to uśmiech politowania.

Do Zakopania Jeden Trup jest jak polska komedia nakręcona po 2000 roku. Abo kabaret, gdzie chłop przebrał się za kobietę. Autorom wydaje się, że ich twórczość pełna jest wysublimowanego humoru, jednak w rzeczywistości - nie da się tego oglądać. I tak samo jest z książką Iwony Banach - jej humor jest na poziomie polskich kabaretów.

Od komedii oczekiwałabym polotu, finezji, gry słowem oraz aluzjami. Tego jednak w Do Zakopania Jeden Trup nie znajdziemy. A szkoda, ponieważ Iwona Banach ma lekkie pióro i książkę czyta się szybko. I to niestety jedyna jej zaleta.

Lubię komedie kryminalne, i czytała większość autorstwa Iwony Banach, dlatego bez większego namysłu zabrałam się za lekturę książki "Do zakopania jeden trup". To czwarta część "Serii z trupem", którą wyróżniają intrygujące tytuły nawiązujące do znanych powiedzeń.
Musze przyznać, że początkowe strony tej książki były dla mnie jakąś dziwną mieszanką sama nawet nie wiem czego, ale gdy przebrnęłam przez te kilkanaście kartek, poszło już gładko. Wpadłam ponownie jak śliwka w kompot w te niesamowicie zakręcone wydarzenia opisane w książce. Niektóre wydawały się całkowicie nierealne, lecz dobrze wiem, jak ludzie potrafią być naiwni i zakręceni na jakimś punkcie. Zaintrygował mnie jeden wątek, który nie był przewodnim, lecz pojawiał się od czasu do czasu. Chodzi o ludzi, którzy uważają, że Ziemia jest płaska...

Przyznam szczerze, że jest to moje pierwsze spotkanie z „trupami” Iwony Banach, ale po tej lekturze wiem, że z radością sięgnę po wcześniejsze książki z tego cyklu. Znam „pióro” autorki i jak dotąd żadna z jej książek mnie nie zawiodła, ale za to znacznie poprawiła humor.
Dawno się tak nie uśmiałam. Ironiczny język autorki w połączeniu z głupotą ludzką na poziomie najwyższego szczytu i z naiwnością niektórych osób w świetle obecnego świata to moim zdaniem mistrzostwo humoru.
Bardzo potrzebowałam teraz takiej lektury, która na jakiś czas pozwoliła mi zapomnieć o tym co dzieje się wokół.
Ciekawie skonstruowana intryga kryminalna cały czas trzymała mnie w napięciu i tak właściwie do końca nie byłam w stanie wytypować osoby odpowiedzialnej za zbrodnie, nie wspominając nawet o motywach.
Interesujący pod względem osobowościowym bohaterowie, być może momentami są bardzo infantylni, ale dzięki temu bywają bardziej zabawni. Nawet zachowanie psa potrafi rozbawić.
Autorka w fabułę kryminalną wplotła wątek odnoszący się do teorii płaskości ziemi, w którą to płaskość wierzy pewna grupa ludzi, zdecydowanie odrzucając fakt, że ziemia jest kulą. Przy okazji oczywiście innowiercy utwierdzają się w globalnym spisku przeciwko ludzkości i powodują sporo zamieszania. Szczególnie jeden z nich.
Wątek ten skojarzył mi się z pandemią i ludźmi głoszącymi wszem i wobec, że nie ma żadnego covida, a psychoza jaką jesteśmy karmieni przez wszystkie media jest fałszem zorganizow...

Komedię kryminalną "Do zakopania jeden trup" miałam okazję przeczytać dzięki BT, który zorganizowała Andżelika z bloga Czytam dla przyjemności. Było to moje pierwsze spotkanie z tą autorką. Czy udane?

Emilia Gałązka przeżywa całkowity brak końca świata. Jako wieloletni preppers wyczekuje apokalipsy jak zbawienia, a tu klops. Kiedy z tego powodu dopada ją depresja i traci sens życia, z drogi donikąd zawraca ją elektryzująca wiadomość. Mianowicie Emilia otrzymuje spadek, którym okazuje się być dość ekscentryczny ośrodek aktywizacji seniorów "Jesienny Płomień". Kiedy przybywa na miejsce, by obejrzeć posiadłość, okazuje się, że właśnie przebywają w nim trzy seniorki. Panie uczestniczą w zajęciach oferowanych przez ośrodek, którym zarządza niejaka pani Olga. Wszystko byłoby całkowicie zwyczajne i wręcz nudne, gdyby nie to, że na terenie ośrodka, a dokładniej w jeziorku, zostają znalezione zwłoki kobiety. Emocje podkręca fakt, iż ofiara po przyjeździe przedstawiła się jako... Emilia Gałązka. Śledztwo zaś wykazało, że kobieta została utopiona, owszem, ale nie w dostępnym akwenie wodnym, lecz w... rosole. Wśród bohaterów znajduje się policjant, który od razu nadaje sprawie bieg. Niestety, policja w niedalekim komisariacie nieszczególnie dynamicznie zabiera się do działania. Efektem tej sytuacji jest to, że mordercy zaczyna szukać dość barwna ekipa, która przybyła d...

Komedia kryminalna z moimi ulubionymi, szalonymi bohaterkami. Super tytuł...

Na powitanie...żywy nieboszczyk a właściwie nieboszczka- Malwina (a może nie ona...)

Artur Cieciorek z Łazęg ma ciekawe poglądy (np. Ziemia jest płaska itp.) 😀, którymi dzieli się w internecie i święcie w nie wierzy. Żonaty i dzieciaty. Z planami kosmicznym. Bez możliwości ich zrealizowania (brak kasy).

Emilia (znana czytelnikom Serii z trupem) bezustannie czeka na koniec świata przez co dopada ją jakieś znużenie. Na domiar złego dostała jeszcze jakiś spadek.

Magda jest w ciąży z Mikołajem.

"Eliza Toporek żyła w matrixie."( str.19) i podróżowała karawanem.

Dziennikarz Paweł spotykał się z Simoną ( współpracownica Magdy). Pod opieką mieli jamniczkę Lunę.

Zuzanna Piszcz zawiodła się na czytanych romansach, bo nijak nie miały się do jej życia. Mieszkała w Ameryce a w Polsce kupiła posiadłość, gdzie mieścił się ośrodek OAEUS "Jesienny Płomień". To ją odziedziczyła Emilia, zgodnie z zapisem w testamencie. Warunkiem sfinalizowania zapisu był trzytygodniowy pobyt tamże. W Duchołazach Górnych na ulicy Pajęczynowej. Zaryzykowała i pojechała, a właściwie została zawieziona przez Mikołaja. Incognito. Przynajmniej chwilowo.

Zaczęło się dziać... Było nawet niebezpiecznie z zagrożeniem i pozbawieniem życia. I oczywiście było przezabawnie. Nie było za to chwili spokoju, bo zebrała się niezła ekipa. Ludzka i nie tylko...

Czytając, ...

Gdzie zginęła poprzednia właścicielka dworku?

Do kogo należy czaszka znaleziona pod fontanną?

Tego wszystkiego dowiecie się podczas czytania kolejnej części „Serii z trupem” Iwony Banach,”Do zakopania jeden trup”. Od wydawnictwa Dragon.

Czasem lubię sięgnąć po komedie kryminalną i tym razem się nie zawiodłam. Czytało mi się szybko i przyjemnie, a co jakiś czas wybuchałem śmiechem. W tym bałaganie i chaosie, który wprowadzali swoją obecnością bohaterowie nie byłam w stanie zgadnąć kto stoi za morderstwami. Autorka jak zwykle zaprowadziła mnie na manowce, każdy mój podejrzany był jak trafienie kulą w płot.

Bardzo polubiłam bohaterów, są bardzo prawdziwi w tym co robią i często ich zachowanie odzwierciedla to co nas otacza do okola. Pod osłoną humoru autorka przemyciła sporo ważnych tematów takich jak łatwowierność, poszukiwanie męża przez internet, podawanie się za kogoś innego biurokracji, wysokie oprocentowanie kredytu. A przy okazji poznałam wiele ciekawych zabobonów dotyczących ciąży.

W tej kontynuacji dowiadujemy się, że Emilia Gałązka ciotka Magdy otrzymuje spadek. Jest to dworek, w którym mieści się ośrodek dla zamożnych seniorek.Emilia nie bardzo chce go przyjąć, gdyż niecierpliwie czeka na koniec świata. A skoro ten nie chce nadejść, to postanawia jednak przejąć spadek i go sprzedać. Jadnak aby to zrobić musi spełnić warunki testamentu i zamieszkać w dworku jako pensjonariuszka. No i się zaczyna jed...

„Pokrywa trumny podniosła się i ze środka zaczął się gramolić trup. To musiał być trup. Kto inny wychodzi z trumny?”
Dziś kilka słów o kolejnej części serii z trupem czyli Iwona Banch w powieści „Do zakopania jeden trup”. Co tym razem czytelnikowi zaprezentuje autorka?

„Siedziała nad swoim laptopem i nie umiała wykrzesać z siebie ani słowa. Romantyzm ją przerażał.
Emilia Gałazką nagle straciła sens życiaa, co z tym końcem świata, gdzie ta apokalipsa?
I jeszcze odziedziczona posiadłość.
Co się mieści w „jesiennym płomieniu”?
Kto chce zabić Emilię?
Magda, Simona, Mikołaj i Paweł wyruszają na ratunek, co ich czeka na miejscu?
Kim jest Eliza Toporek i jaką rolę odegra w powieści?
Płaskoziemcy i NASA, duch Malwiny a dookoła trup się ściele.

„Ktoś chciał mnie zabić?! - Emilia popatrzył na wszystkich z miną tak bezbrzeżnie zdziwioną, że nie wiedzieli w pierwszej chwili, co odpowiedzieć. - Pluszowym wężem? No bez jaj!”
Momentami zabawna, momentami nużąca czyli taki standard od Iwony Banach.
Sporo bohaterów, trochę zmyłek, zakończenie które zaskoczy.