Zemsta na lokacie

Powiem wam, że czytam komedie kryminalne przeważnie wtedy, kiedy nerwy we mnie skaczą, chętnie bym kogoś uszkodziła, choć najlepszą wersją jaką wtedy obieram są właśnie komedie, gdzie potrafią mnie rozbawić na tyle, że cieszy mnie uszkodzenie jakiejś postaci:-) Oczywiście w książce:-)To pokręcone, ale sami spróbujcie jak ta dziedzina literatury potrafi działać terapeutycznie. Złość i napięcie schodzi, tym bardziej, że tutaj postacie tak zabawnie dramatyzują:-) Najbardziej w tej książce uwielbiam to, że do poważnych problemów, w tym ten o zdradzie, potrafią podejść z zabawnym humorem i teatralnością. I jednym może się to spodobać, innym nie. Chodzi przede wszystkim o to, by osoba, której problem dotyczył zobaczyła, że zawsze można się podnieść. Nigdy na niczym nie kończy się świat, to zawsze kwestia przekonań. Miło jest też czytać o tym, że są czy ludzie, czy postacie z książki, które mają swoich przyjaciół całkiem pokręconych jak stare koło u wozu. Niby pęka, ale jeszcze jedzie:-) I nawet słownictwo jest tu nieco mniej teraźniejsze. Być może powodem tego jest zbyt mocne i długie popijanie napojów procentowych, które tak dobrze robią w momencie picia... gorzej jest tylko dnia następnego:-) Ciekawa opcją było tutaj nadanie zwykłej miejscowości strasznej legendy. Jak wiadomo jest szereg ludzi, którzy zwiedzają miejsca, gdzie przydarzyło się coś złego, a tym bardziej jeśli chodziło o czarownicę i pewną klątwę. Do tego, skoro już wiadomo było, że istniały tam czarownice, to a...

Kolejne spotkanie z autorką, którą bardzo lubię. Kategoria: komedie kryminalne.

Babskie spotkania terapeutyczne przyjaciółek, którymi są: Alina, Karina, Zofia (Zoe), Żaneta.

Internetowe popijawy zwolenników wszelkich teorii spiskowych, którym przewodziła Maniutka (druga po burmistrzu lokalna władza).

Złorzecze - niezwykle spokojne miasteczko. Było. Do chwili odkrycia w miejskim archiwum zapisu o tym, że dawno temu zostało ono przeklęte przez czarownicę, spaloną tu na stosie (ściema). To dało kopa do biznesowego działania. Powstały pseudoośrodki odnowy, restauracje, bary, puby, "zakłady produkujące podrasowany alkohol", agencje towarzyskie itp. Szaleństwo ogarnęło mieszkańców. Turyści przyjeżdżali. Pieniądze płynęły do kieszeni.

Historyk, archeolog i detektyw w jednej osobie - Maciek Kociełko, szukał odpowiedzi i odpoczynku. Wybrał się do Złorzecza. Podobnie jak przyjaciółki (trzy). I jeszcze Dawid (facet nie tylko Aliny), ale on w zupełnie innym celu.

Sposób burmistrza na rozkręcenie ruchu w miasteczku był niezły. Wymknął się jednak spod kontroli. Namieszał tu nadgorliwy p.o. komendanta policji a jego śmierć dodatkowo rozruszała wartką i tak akcję. Mordercy szuka każdy kto może albo musi. A gdy odnalazły się kolejne zwłoki...

...

Jest też ciekawa kwestia "Tulipana", bo śmiało można tak określić jednego z bohaterów.😂 Jest motyw ponapadowego skarbu. Są halu...

Iwona Banach jest autorką kilku komedii kryminalnych, których akcja najczęściej rozgrywa się w małych miasteczkach.
Mają one specyficzny klimat. Wszyscy wszystko wiedzą o wszystkich i zrobią wszystko, żeby wszyscy byli spokojni i zadowoleni. Chociaż czasem wychodzi im to jakoś wprost przeciwnie.
Co może przyciągnąć turystów do Złorzecza? Jak wypromować miasteczko, w którym nie ma nic ciekawego? Burmistrz jest bardzo kreatywny. Postanawia wypromować miasteczko postacią czarownicy Mariny Oczar i klątwy rzuconej na miasto. Mieszkańcy organizują „nagi sabat". Muszą jednak zrobić to w czasie nieobecności księdza. No, wiadomo. Czy taka reklama pomoże?
Jakby było komuś mało atrakcji, jest i trup. A nawet dwa. Jeden to martwy p.o. komendanta policji z miotłą w piersi. Akcja nabiera tempa. Sporo postaci raczej schematycznie naszkicowanych, ale dostrzegam w tym celowość. Czytelnik może znaleźć w nich siebie czy swego sąsiada.
Zarówno narracja, jak i dialogi napisane są sprężyście. O ile narracja tylko ociera się o język mówiony, to dialogi są odzwierciedleniem prowadzonych na żywo rozmów. Dzięki temu powstaje wrażenie opowieści snutej przy ogrodowym grillu. I nie jest to zarzut, a raczej pochwała autentyczności.
„Zemsta na lokacie” to kolejna porcja humoru i zwrotów akcji. Autorka zgrabnie napisała satyryczną opowieść o żądzy zemsty i ludzkiej chciwości: „[...] a nie ma nic ważniejszego niż pieniądz zmieniający właściciela, pod warunkiem że płynie w odpowiednim...

Bardzo lubię poczucie humoru Pani Iwony i wyjątkowy dar do tworzenia historii niesamowitych.

Tym razem lecimy do Złorzecza. Jego burmistrz próbuje rozreklamować miasteczko w bardzo oryginalny sposób. Otóż wpada na pomysł, który wygeneruje ogromne zyski: Ogłasza, że nad miastem wisi klątwa spalonej tu przed wiekami czarownicy. Klątwa która obejmuje każdego mieszkańca. Pomysł z… wiemy czego. Ale działa!
Do miasteczka zjeżdżają tłumy, żądne sensacji. Oraz ciekawe „nagiego sabatu”(który może się odbyć tylko dlatego, ze akurat w ten weekend proboszcz wyjechał z miasta). A i mieszkańcy prześcigają się w pomysłach, jak zarobić na przyjezdnych.
Czarownice, intrygi, omyłki.
Podczas sabatu dochodzi do incydentu. I latające, jak oszczepy, miotły to dopiero początek.

Jak to u pani Iwony, będzie też trup, a nawet kilka. Nie zabraknie absurdalnych sytuacji, żartów sytuacyjnych, chaosu i smaczków językowych. Gościnnie wystąpi też pietruszka wielopalczasta 😉
Zakończenie zaskoczyło mnie,nie miałam pojęcia kto jest mordercą.
Polecam!