Doktor Anna recenzja

"Doktor Anna" to kolejna bardzo ciekawa książka A.Grabowskiej. Jest to druga część, pojawiają się w niej postaci znane z książki "Doktor Bogumił". W tej części serii Uczniowie Hipokratesa pisarka przedstawia nam autentyczną postać niezwykle utalentowanej kobiety. Anna Tomaszewicz postanowiła otworzyć własną praktykę lekarską, co w latach 70 XIX wieku było bardzo trudne. Spotkała się z oburzeniem i niezrozumieniem przez środowisko lekarskie. Kobiecie wolno było podjąć studia medyczne za granicą, jednak nikt nie chciał wydać zgody na jej praktykę. Uważano, że kobieta jest zbyt wrażliwa i ma za mało siły fizycznej, by móc leczyć i operować. Anna próbowała swoich sił nie tylko w Warszawie, ale też w Petersburgu. Wszędzie jej odmawiano. Dopiero przyjazd sułtana wszystko zmienił. A.Tomaszewicz otrzymała propozycję pracy w haremie, do którego mężczyzni nie meli wstępu. Podjęta praca pozwoliła kobiecie pogłębić wiedzę oraz zdobyć doświadczenie.

Pisarka przeplata historię Anny z życiorysem znanych ludzi, którzy mieli wpływ na rozwój medycyny. Są to min. Wilhelm Rontgen, Charles Darwin, Felix Choffmann i Elizabeth Blackwell.

Postać Anny zrobiła na mnie duże wrażenie. Podziwiam ją za odwagę i determinację w podjętym postanowieniu. Była to kobieta niezwykle utalentowana, korespodowała z wieloma uczonymi, znała kilka języków, a przy tym była bardzo skromna i pracowita. Aby zdobyć pieniądze na naukę lub wyjazd na egzamin, potrafiła zrezygnować z wygód. Mieszkała w małym wynajętym mieszkanku ze służącą Kasią. Za cel obrała sobie naukę młodej kucharki. Postać Kasi jest barwna, bardzo polubiłam tę dziewczynę.

"Doktor Anna" to wspaniała powieść z wątkiem historycznym. Pisarka pokazała jak wyglądała dawna służba zdrowia. W szpitalach i przychodniach panował brud, brakowało podstawowych środków higienicznych oraz popularnych obecnie leków. Mimo to Anna postanowiła leczyć biedotę oraz przyuczać kobiety do zawodu.

"-Jeśli sądzisz, że będziesz leczyła eleganckie panie, to się mylisz-wyrzuciła z siebie.
-będziesz czyniła posługę niczym zakonnica, opiekując się najbiedniejszymi, najprostszymi i najbardziej pokrzywdzonymi przez los. Będziesz narażona na zarazę, biedę, upokorzenie i wstyd".

Książkę czyta się przyjemnie. Autorka posługuje się dobrym stylem i lekkim, subtelnym językiem. Oprócz wartości związanych z medycyną została ukazana przyjaźń i powoli rodzącą się miłość.

Polecam książkę fanom autorki oraz czytelnikom, których interesuje rozwój medycyny na przestrzeni dawnych lat. Jestem zachwycona tą książką, czytałam z zapartym tchem.