Miłość bandyty recenzja

Miłość bandyty, to moje drugie spotkanie z twórczością Massimo Carlotto.
Kilka miesięcy temu recenzowałam Krwawy blues - I część przygód Marca Burattiego, który jest głównym bohaterem kryminałów Carlotto.
Po raz kolejny jestem pod dużym wrażeniem, przede wszystkim niebanalnego pomysłu oraz sprawności z jaką autor stworzył na prawdę dobry kryminał noir.
Marco Buratti to były więzień w środowisku nie bez kozery nazywany Aligatorem, a obecnie po resocjalizacji i odsiadce - detektyw bez licencji, czasami stosujący nie licujące z prawem, lecz bardzo skuteczne metody pracy. Wyznaje on zasadę, że liczy się efekt, nie szykowne biuro, czy wizytówki z odpowiednim nadrukiem. Nie zamieszcza nigdzie ogłoszeń o swojej działalności, wieści rozchodzą się pocztą pantoflową. Dzięki takiej reklamie trafia się do niego tylko i wyłącznie z polecenia, a i tak Marco nie przyjmuje wszystkich spraw, tylko te, które go interesują, albo te, które dobrze rokują. Marco to nietypowy detektyw - nie lubi używać broni, jest zapalonym fanem bluesa, uwielbia calvados, dobre papierosy i ma nieliczne grono sprawdzonych przyjaciół. Kilka lat, które (podobnie jak autor książek) spędził niesłusznie skazany w więziennej celi ukształtowało jego charakter na bezkompromisowy, chociaż czasami potrafi zmięknąć mu serce.
Marco Buratti to wyjątkowo ciekawa postać we współczesnych kryminałach, wyrazisty, zdecydowany i na wskroś włoski:).Miłość bandyty czyta się błyskawicznie, raz ze względu na niewielką objętość, a dwa ze względu na wciągającą akcję i niesamowitą wprost zdolność autora do ukazania wydawałoby się bardzo hermetycznego światka mafii włoskiej.Ukazuje on także przesiąknięty korupcją włoski wymiar sprawiedliwości, którym rządzi nie prawo, a koperta z odpowiednio dużą kwotą pieniędzy, która jest w stanie załatwić wszystko.
W książce mamy więc wszystko co potrzeba, żeby kryminał był na prawdę wysokiej klasy lekturą - mafię, niebanalnych i bardzo wyrazistych bohaterów, przestępstwo i bardzo zaskakujące zakończenie. A co bardzo moim zdaniem istotne, to fakt, że w zasadzie do końca nie wiadomo jak cała historia się skończy, a to przecież w kryminałach jest najważniejsze. Nie ma nic gorszego niż odgadnięcie zakończenia w połowie lektury.
Warto sięgnąć po tę książkę, żeby poznać druga stronę słonecznej Italii, stronę, której istnienia wielu z nas nawet nie podejrzewa.