Duma i uprzedzenie recenzja

Jane Austen to z pewnością jedna z najlepszych osiemnastowiecznych powieściopisarek. Jednak jest to tylko powszechna opinia. Tak naprawdę pani Austen to silna kobieta, która w swoim życiu przeżyła niejednokrotne rozczarowanie miłosne. I właśnie z takich powodów zaczęła pisać.

Duma i uprzedzenie została napisana w 1813 roku, kiedy pisarka podróżowała po kraju. I mogę śmiało stwierdzić, że to jedna z najlepszych książek, które przeczytałam.

Styl Jane Austen jest bezpretensjonalny, choć za jej życia jej powieści były uważane za demoralizujące i zabraniano je czytać modnym damom ze względu na zbyt wybujałą wyobraźnię autorki. Jednak czy nie każda panna chciałaby mieć takie życie jak główna bohaterka: Elizabeth Bennet?

Historia Elizabeth ciągnie się przez wiele stron, czasem były to wydarzenia ciekawe, a czasami bardzo nudne, w których traciłam zapał do czytania. Jednak idąc krok w krok za uczuciami dwudziestoparolatki, wraz z nią zaczynałam uczyć się, co może znaczyć miłość. W wizji Jane Austen miłość wcale nie jest oparta na głębokim uczuciu, którego pary poznają przez wiele miesięcy czy lat przed pobraniem się. Nie, Austen pokazała nam miłość nagłą, silną, a jednocześnie niewyobrażalnie romantyczną.

Charakter pana Darcy'ego został pokazany z dwóch stron: zimnego arystokraty oraz miłego, czułego mężczyzny. Muszę przyznać, że polubiłam go już na samym początku, kiedy nie okazywał żadnych uczuć względem jakiejkolwiek panny nie wywodzącej się ze szlacheckiego rodu. Wgłębiając się w treść powieści szukałam cech i słów, które mogłyby świadczyć o uczuciu do panny Bennet. Kiedy wreszcie znalazłam jakiś ślad, wszystko się zakończyło.

Droga, którą przeszła Lizzy i pan Darcy była wyboista. Na ich drodze ciągle pojawiały się przeszkody. Najpierw nagły wyjazd mężczyzny, potem niespodziewane oświadczyny i w końcu uczucie, które zrodziło się pomiędzy obiema stronami.

Miłość bohaterów trudno nazwać uczuciem skomplikowanym. Została ona przedstawiona jako pierwsze zauroczenie - pisarka nie wgłębiała się w prawdziwy sens powieści.

Oprócz głównego wątku w Dumie i uprzedzeniu czytelnik mógł bliżej poznać osiemnastowieczną Anglię: jej zwyczaje, kulturę, a także prawo. Autorka trafnie ujęła problemy mieszczaństwa w Wielkiej Brytanii. Dziewiętnastowieczny romans to centrum problemów z jakimi borykają się mało zamożni ludzie. Pochodzenie, postawa i dobre wychowanie to jedna z nielicznych cech, które powinna posiadać tamtejsza kobieta. Aby zasłużyć sobie na szacunek sąsiadów trzeba było mieć urok, jakiego w tamtych czasach brakowało wielu pannom.

Osobiście chciałabym przenieść się w te czasy na chwilę i zobaczyć to wszystko na swoje oczy.

Zakończenie powieści jest przewidywalne, jednak grono oddanych czytelników Jane Austen jest zachwycone. Rozterki wszystkich bohaterów w każdym rozdziale są znane do dziś. Wiele nastolatek pragnie upodobnić się do panny Elizabeth Bennett, chociaż wiedzą, iż jest to wręcz niemożliwe.