Duma i uprzedzenie

Name: Duma i uprzedzenie
Rating: 8.91 (447 reviews)
ISBN: 9788376230535

Jane Austen

8.9 /10

Ocena 8.9 na 10 możliwych
Na podstawie 447 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.9 /10

Ocena 8.9 na 10 możliwych
Na podstawie 447 ocen kanapowiczów

Opis

"Duma i uprzedzenie" była przebojem literackim wiosny 1813 r. Historia Elizabeth Bennet i pana Darcy`ego to historia przezwyciężania dumy i uprzedzeń obojga bohaterów, ich dojrzewania do porozumienia i szczerej miłości. Pisarka podważa w powieści wiarę w miłość od pierwszego wejrzenia i ostrzega tych, którzy w takową uwierzą. Ostrzega też przed konsekwencjami przyjęcia "prawdy od pierwszego wejrzenia", uznania czegoś od razu, bez poznania uczuć i motywów osądzanego. W Dumie i uprzedzeniu niemal każdy z bohaterów pochopnie ocenia innych, by stopniowo zmieniać o nich zdanie, gdyż dopiero z czasem ujawniają się prawdziwe intencje i zarówno dobre, jak i złe cechy charakteru. Elizabeth była ulubioną bohaterką Jane Austen, która pisała do siostry, że nie zniosłaby, gdyby ktoś nie polubił tej postaci. Wolno przypuszczać, że obdarzyła ją wieloma własnymi rysami..

Data wydania: 2009

ISBN: 978-83-7623-053-5, 9788376230535

Wydawnictwo: Zielona Sowa

Kategoria: Romans historyczny

Stron: 280

Mamy 49 innych wydań tej książki

Autor

Jane Austen

Urodzona 16 grudnia 1775 roku w Wielkiej Brytanii (Steventon)

Jane Austen – angielska pisarka. Autorka powieści opisujących życie angielskiej klasy wyższej z początku XIX wieku. Mimo że sama wiodła stosunkowo odosobnione życie na prowincji w hrabstwie Hampshire, nie pozbawiło jej to zmysłu obserwacji i nie ...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Jane Austen

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Duma i uprzedzenie

WYBÓR REDAKCJI

25.04.2020

Na początku zaznaczam, że na co dzień nie czytam tego typu literatury. Jestem raczej fanką typowych młodzieżówek, fantastyki i książek o tematyce psychologicznej. Bardzo rzadko sięgam po coś innego, poza lekturami zdarzało sie to naprawdę sporadycznie. I żałuję teraz bardzo. _______________________________________ W książce poznajemy państwa ... Recenzja książki Duma i uprzedzenie

@sija002 × 6

Dumna i uprzedzona

WYBÓR REDAKCJI

8.12.2019

Wróciłam do "Dumy" po wielu latach. Jako nastolatka czytałam z wypiekami chłonąc obraz XVIII wiecznej Anglii. Teraz odebrałam ją już inaczej, z bagażem doświadczeń i większą mądrością. Klasyka angielska mnie urzeka, szczególnie językiem. Piękno wypowiedzi, niedopowiedzenia, często tego brakuje w dzisiejszych czasach (i literaturze także...) Tym co... Recenzja książki Duma i uprzedzenie

@ewamroczkowskabooks × 4

Duma i uprzedzenie

24.09.2022

Powieść dzieje się w dziewiętnastym wieku. Państwo Bennnet mają pięć córek i ani jednego syna. Rodzina mieszka na wsi, przepraszam – na prowincji. To jednak i tak, i tak źle wróży na przyszłość. Nie ma dziedzica majątku. Zresztą majątek rodziny Bennet tak lichy jest, używając dzisiejszej terminologii, ledwo starcza do pierwszego. Wszystko odmieni... Recenzja książki Duma i uprzedzenie

@adam_miks × 12

Panie Darcy...

1.05.2021

Nie zliczę, które to już wznowienie tej pięknej powieści klasycznej, jaką jest "Duma i uprzedzenie". Ilość tych wznowień świadczy o jej stałej popularności i ponadczasowości. Jednym z piękniejszych wydań jest edycja limitowana od @wydawnictwo_swiatksiazki. Sztywne okładki powleczono gładką tkaniną o właściwościach jedwabiu, ozdobioną kwiatowym wzo... Recenzja książki Duma i uprzedzenie (ekskluzywna edycja limitowana)

@coolturka104 × 10

Zobacz wszystkie (27) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie

@Almaranth

2018-11-29

10 /10

Przeczytane Posiadam

Jako miłośniczka fantasy, kryminałów i generalnie literatury grozy, gdzie krew się leje, bohaterowie przemawiają w języku ekipy budowlanej pana Zenka, a trup gęsto pokrywa fabułę książki, zawsze spoglądałam na mamę, która uwielbiała tą pozycję. Jednego razu usiadłam z nią z butelką wina (dobra nie skończyło się na jednej), a z telewizora spoglądał na nas Colin Firth jako Pan Darcy. Stwierdziłam po kilku kieliszkach, że to nawet nawet, toteż kilka dni później, gdy opary alkoholowe zniknęły z mojego organizmu, sięgnęłam po książkę.

I przepadłam.

Wyjątkowo bez trupów, litrów krwi i mocnego języka, ale za to z intrygami, skandalami obyczajowymi oraz wzgardą otuloną pięknymi słowami. Podobała mi się rodzina Bennetów, podobało mi się to, jak kiedyś trzymano nerwy na wodzy, chociaż wewnętrznie wszystko się w człowieku gotowało, Jane - przesadnie romantyczna, Elżbieta - uparta, Mary , Kate i Lidia - takie kolokwialnie mówiąc głupkowate, ale nader wszystko podobała mi się Pani Bennet - taka zupełnie groteskowa osoba, która zmienia zdanie w zależności jak wiatr zawieje.

Fabuła powieści jest lekka, łatwa, przyjemna. Czyta się szybko, pochłania strona po stronie. I jest to jedyna pozycja z gatunku romansów, czy literatury kobiecej, który mi się spodobał na tyle, że co jakiś czas do niego wracam. Inne powieście pani Austen mnie nie porwały, jak właśnie ta. Dlatego też zastanawiam się, co w niej jest takiego, co przyciąga mnie ku niej przynajmniej raz do roku...

» czytaj dalej

× 10 | link |

@niki0

2011-05-04

Przeczytane

Przeczytałam:) I jestem w szoku. Nie spodziewałam się bowiem, że książka opowiadająca o sytuacji rozgrywającej się na przełomie XVIII i XIX wieku może mnie tak zaintrygować. Siedziałam z tą książką do późna w nocy i czytałam, gdyż chciałam się dowiedzieć co jest na następnęj stronie. I tak ciągle. Ale książka przecudna! :) Może to dziwne, bo zazwyczaj jestem przeciwnikiem Love Story, ale ta mnie poruszyła:) Po prostu nie była w stylu współczesnych Love Story i bardzo się z tego cieszę. Podziwiam autorkę i dziękuję jej za tą książkę;D Oczywiście zaraz po przeczytaniu książki obejrzałam film i choć nie jestem zwolenniczką ekranizacji dobrych książek, bo zazwyczaj nie 'zgadzają' się z moją wyobraźnią, ta ekranizacja też była dobra. Co prawda niektóre sytuacje były nieco inaczej ukazane, ale i tak jest w porządku :) No więc polecam jak najgoręcej, warto się zapoznać z tą lekturą:D daję 10 na 10 ;p

× 10 | link |

@bea-ta

2019-12-26

7 /10

Przeczytane Czytane wielokrotnie przeczytane 2016 Biblioteka domowa przeczytane przed 2015 rokiem

To moje trzecie spotkanie z „Dumą i uprzedzeniem” J. Austen. Pierwsze miało miejsce w pierwszych latach szkoły średniej. Wówczas, jako fascynatka nowoczesności, potraktowałam "to stare romansidło" niemalże ze wzgardą. Będąc już kobietą w wieku balzakowskim sięgnęłam po „Dumę i uprzedzenie” drugi raz. I zaskoczenie. I politowanie dla moich nastoletnich osądów. I pełna szacunku zaduma nad kobietą z przełomu XVIII i XIX wieku, inteligentną, pełną ironii i dowcipu, z dystansem do własnej płci i reguł panujących ówcześnie, jaką objawiła mi się Autorka. Zachwyt mój sięgał najwyższych granic i gdyby wówczas istniało LC, oceniłabym książkę na 9, może 10 gwiazdek.

Dziś zakończyłam trzecie spotkanie z „Dumą…” Moja ocena? Nadal wysoka. Ale tym razem w opowieść Austen nie włączyły się moje emocje. Może to kwestia znajomości treści? Ważnych wydarzeń codzienności, których lektura nie zdołała przysłonić? W każdym razie, nie dałam się porwać:(. Oczywiście szacunek dla umysłowości, osobowości, postrzegania rzeczywistości przez Jane Austen pozostał, a może jeszcze wzrósł:). Doceniłam również, na co nie zwróciłam uwagi wcześniej, smaczki epoki, czyli coś, co od jakiegoś czasu uwielbiam w literaturze i filmie, a co, moim zdaniem możliwe jest tylko w lekturach, które traktują o czasach współczesnych ich powstaniu (lub bardzo niedawnych). Bo przecież w miarę upływu czasu, który upłynął od danych wydarzeń, zmienia się nasza o nich wiedza. Z jednej strony zaczynamy myśleć schematyczni...

» czytaj dalej

× 8 | link |

@Nowicka22

2009-01-09

10 /10

Przeczytane

Tą powieść Jane Austin trzeba umieć czytać. W dzisiejszych czasach łatwo jest wyrażać w słowach swoje uczucia wprost. A wtedy trzeba było z gracją dać mężczyźnie kosza w "białych rękawiczkach" czy z zamkniętymi oczami wyjść za mąż za mężczyznę do którego nie miało się szacunku tylko dlatego że nie miało się widoków na przyszłość. Umiejętny czytelnik potrafi wyłuskać z dialogów atmosferę tamtych czasów i odkryć prawdziwe zamiary bohaterów powieści. Gorąco polecam

× 8 | link |

@deska

2009-01-20

8 /10

Przeczytane

Choć rzeczywiście lekko i z zaciekawieniem czyta się tę powieść to do wielkiej klasyki jaką jest w Wielkiej Brytanii bym jej nie zaliczyła. Panny Bennet głupiutkie i śmieszki przypominają mi bohaterki współczesnych książek typu "Bridget Jones". Od początku jest jasne jak historia się skończy i kto z kim utworzy parę. Koniec końców książka dostarcza głównie przyjemności w swoim pozytywnym i odstresowującym temacie. Warto przeczytać, ale bez przesady żeby się tym zachwycać. Film na podstaiwe powieści (z 2005 roku) oceniam ogólnie dobrze, choć spłyca książkę, w szczególności zakończenie mnie rozczarowało..

× 7 | link |

@November

2007-11-05

10 /10

Przeczytane

Wielki ukłon w stronę niezrównanej mistrzyni Jane Austen. Wspaniale uchwycone charaktery wszystkich postaci, humor, świeżość i ośmieszenie ludzkich słabości. Perfekcyjna mieszanka doskonałych cech książki. I, co mnie uderzyło, Autorka nie poświęca wiele miejsca na opis wyglądu bohaterów, liczą się charaktery, spośród których możemy wyłonić prawdziwe perełki.Moja ulubiona książka, odkąd tylko skończyłam ją czytać. Chyba długo się to nie zmieni. O dziwo, wersja audiowizualna z Keirą Knightley i Matthewem MacFadyenem zrealizowana kapitalnie, moim skromnym zdaniem. Polecam każdemu.

× 7 | link |

@yokopoko

2011-07-01

8 /10

Przeczytane Posiadam

Z początku nie byłam przekonana do tej książki, bo to kompletnie nie 'mój' gatunek, ale uwielbienie dla XIX-wiecznej Anglii zwyciężyło i postanowiłam sprawdzić jak Austen pisze. I nie rozczarowałam się ani trochę. :) Książka napisana bardzo dobrze, postacie jak żywe. Jedyne co nie do końca mi się spodobało, to w pewnym momencie zmiana w zachowaniu pana Darcy'ego - stracił przez to trochę na uroku. ;) Książkę polecam zdecydowanie!

× 7 | link |

@Possi

2018-12-10

8 /10

Przeczytane

Nie dawno skończyłam czytać "Dumę i uprzedzenie", książka była dla mnie nie lada wyzwaniem.
Nie należę do osób, które zachwycają się literaturą pełną romansów. Jednak jest to klasyk, który odbiega od naszej normy, znanej nam w XXI wieku. Sama książka pochodzi przecież z czasów epoki oświecenia i świetnie ukazuje lata, w których żyła autorka. Powieść działa świetnie na wyobraźnie, można się zanurzyć dzięki niej w XVIII wieku i zobaczyć jak żyli wtedy ludzie, jak "wyglądał świat", jakie stosunki istniały między osobami zamożnymi i tymi mniej majętnymi. Jane Austen nie bez powodu zyskała popularność przez swoje powieści, widać, że oddała im całe swoje serce. Cieszę się, że mimo upływu tak wielu lat, powieść wciąż zyskuje tak wielu miłośników.
Co do samej treści książki to wywoływała we mnie wiele bardzo skrajnych emocji, od znudzenia, do złości, po zauroczenie powieścią. W wielu momentach bardzo mnie zastanawiała, innym razem miałam ochotę przyśpieszyć odrobinę wydarzenia. A pod koniec zostałam zauroczona historią, może jestem z tych trudnych czytelników, co potrzebują przeczytać książkę do końca, by znaleźć w niej to coś.
Bohaterowie, których stworzyła Jane, są bardzo realni, świetnie wykreowani, niewątpliwe oddają osobowości osób, z którymi styczność miała autorka. Myślę, że wielu nam współczesnych pisarzy może uczyć się od Austen kreowania bohaterów.
Nie chcę zdradzać fabuły, ponieważ cokolwiek powiem może za dużo powiedzieć o tym co dzieje się w pow...

» czytaj dalej

× 6 | link |

@JosetteTussaud

2010-07-27

Przeczytane Posiadam

„Dumę i uprzedzenie” kupiłam pod wpływem impulsu. Pomimo tego, że książka jakoś specjalnie mnie nie zachwyciła, nie żałuję, że ją kupiłam. Podobała mi się fabuła – cała historia była ogólnie niezła. Momentami nie mogłam się jedynie połapać, gdy mówili swoim kwiecistym językiem – nie rozumiałam o czym oni w tej chwili mówili. Może to zbyt poważna lektura jak dla mnie, ale cóż. Na początku naprawdę nie potrafiłam przez nią przebrnąć. W czasie kiedy miałam zamiar czytać ją, przeczytałam dwie inne książki. W końcu zabrałam się za siebie i postanowiłam ją skończyć. Książka opisuje przygodę Elizabeth z nie lubianym przez nią i innych ludzi, panem Darcym. Na początku nie chce o nim słyszeć i myśleć. Wspomnę, że od początku byłam jego fanką ;) Elizabeth jest dojrzałą kobietę, znającą swoje prawa i możliwości. Jest uparta i pewna siebie. Nie goni za tłumem jak jej matka i młodsze siostry. Jest sobą. Byłam zdziwiona, gdy już na początku książki, własna mówi do swojego męża na per pan. Nie mogłam tego zrozumieć tak samo jak bardzo ograniczonych praw, które posiadały kobiety, oraz tego jak trzeba było wtedy ze wszystkim postępować. Myślę, że gdyby książka była napisana teraz, naszym współczesnym językiem i mającymi prawa zdarzyć się przygodami byłaby prawdziwym bestsellerem. Ale niestety ;). A może raczej stety. Momentami byłam też zdziwiona, że niektóre powiedzenia przechowały się do dzisiaj.

× 6 | link |

@anna.urbanska

2012-05-10

10 /10

Przeczytane Posiadam

Za każdym razem, gdy czytam "Dumę..." widzę postaci i ich zachowanie inaczej, na inne rzeczy zwracam uwagę, co innego ją przyciąga. Dziś, po kolejnym jej pochłonięciu, uważam, że Elżbieta zakochała się w Darcy'm tak naprawdę dopiero wtedy, gdy zobaczyła, jak wielkie, wspaniałe i bogate jest Pemberley, jego majątek. Nie zmienia to faktu, że lubię ją nadal obłędnie, ale tym razem zerkam na nią trochę krytyczniej:) http://zielonowglowie.blogspot.com/

× 6 | link |

@Dariaaa

2011-04-17

10 /10

Przeczytane Moja domowa biblioteczka

Książka bardzo mi się podobała. Pokazuje, że nic nie stoi na przeszkodzie miłości. Dwoje ludzi, którzy z początku się nie lubią, by nie rzec nienawidzą, a potem ich uczucia zmieniają się szybciej niż mogliby przypuszczać. Stopniowe zakochiwanie się w sobie, przejście z nienawiści do miłości... To książka z pewnością dla mnie, a także miliona innych ludzi ;-) Gorąco polecam!

× 5 | link |

@denudatio_pulpae

2019-11-25

8 /10

Przeczytane 100 NKK 100 The Guardian 1001 książek, które musisz przeczytać Dentystka też baba czyli trochę romansideł i ckliwych historii 100 BBC Klasyka i okolice czyli nie wstyd czytać przy ludziach 100 The Guardian Mam w domu 📚

Jedni mówią, że to wdzięczna historia o tym jak pozory potrafią mylić, a pierwsze wrażenie nie zawsze jest zgodne z prawdą. Brzmi trochę zbyt idealnie.
Inni uważają ją za nudną opowieść o polowaniu na męża, jako jedynym słusznym celu w życiu każdej dorastającej panny. To znów wydaje się być zbyt złośliwe.

Moim zdaniem Jane Austen stworzyła powieść bardziej społeczno-obyczajową niż romans. Przybliżyła nam obraz społeczeństwa tamtych lat, wartości jakie były wtedy cenione oraz problemy z jakimi musiały się borykać ówczesne rodziny.
A niewątpliwie problemem było posiadanie wtedy pięciu dorastających córek (o braku męskiego potomka i prawie majoratu, które wisiało nad rodziną jak miecz Damoklesa, nie wspominając).

Mówimy przecież o czasach, kiedy starą panną stawało się zaraz po debiucie w towarzystwie (jeżeli oczywiście nie zaowocował on usidleniem męża), a każda dziewcząt do pożądanego rychłego zamążpójścia wymagała posiadania kuszącego posagu, uroczej oprawy i wielu zalet.
Jakże inne były wtedy wytyczne, którymi kierowali się kawalerowie szukający żony. Panna powinna być młoda, piękna, z dobrym posagiem i we wszystkim przyznawać rację swojemu mężowi. Własne zdanie, ambicje czy chęć kierowania swoim życiem nie były w cenie. Wygadana, inteligentna panna znająca swoją wartość to był materiał na katastrofę (zwaną staropanieństwem).
Jeżeli chodziło o męża to wymagania były mniejsze - najlepiej żeby był bogaty i utytułowany, akurat wiek w przypadku ...

» czytaj dalej

× 4 | link |

@Asamitt

2019-11-26

Przeczytane * Własne Literatura piękna / Klasyka

Moja ulubiona książka Austen, ale przyznaję, że w ogóle mam słabość do jej pisarstwa.
To w jaki sposób pisała, jak nadawała rytm i klimat powieści, z finezją prezentując bohaterów, którym nie brakuje wad. Tok narracji niespiesznie ujawniający przemiany bohaterek, które w końcu zawsze dochodzą do tego słusznego wniosku.
Pewnie nigdy nie znudzę się powieściami, które w ten sposób przedstawiają losy i przeżycia bohaterów. W dodatku sięgając po klasykę Jane Austen robimy to świadomie, mając na uwadze czasy w jakie przeniosą nas te historie. Być może nawet po to, aby poczuć się przez chwilę jak kobiety z początku XIX wieku, zasmakować w minionym bezpowrotnie świecie.

× 4 | link |

@Siostra_Kopciuszka

2020-09-07

6 /10

Przeczytane ☘️ Przeniesione z LC 📘 Jedynki

Czyta się naprawdę szybko , chociaż jak już pisałam przy okazji opiniowania innej książki , świat dziewiętnastowieczny to nie mój ulubiony obszar historyczny . Jakoś tak nie mogę przetrawić że te kobiety bez tych facetów takie bezwolne i bez szans właściwie , na normalne życie . Chyba już wyrosłam z romansów , nawet z takich '' klasycznych '' i chyba nie chciałabym żyć w tamtych czasach . Duży plus za styl , za '' kwiecisty '' język i za to że miejscami było zabawnie .

× 4 | link |

@zzielonymioczami

2011-07-27

10 /10

Przeczytane

Książka jest fantastyczna:) Nie tylko ze względu na wątek miłosny ( kto by nie chciał takiego Pana Darcy), ale jakie są cudowne postacie te głupiutkie i groteskowe( Pan Collins Benetowie i Lady Katarzyna itd) na ból głowy nie ma lepszego lekarstwa:) wybucham śmiechem równie często jak się wzrusza moje serduszko w"romantycznych" częściach:)

× 4 | link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej