To tylko kolejna zaginiona recenzja

Nadkomisarz Julia Day prowadzi sprawę zniknięcia 22-letniej Olivii. Prosta, niemal szablonowa sprawa zaginięcia zaczyna się komplikować i oddziaływać na życie policjantki.

To dosyć wymagająca powieść i trochę mi zajęło, nim rozgryzłam istotę fabuły. Do pewnego momentu byłam pewna, że wiem wszystko, ale jeden plot twist sprawił, że zwątpiłam i za nic nie umiałam tego połączyć. Teraz znam klucz do wydarzeń i wiem, jak należy je uporządkować. Początkowo czytanie szło mi opornie, za sprawą głównej bohaterki, która jest jakby wyzuta z emocji, zachowuje się jak czatbot, a w relacjach między bohaterami wyczuwałam jakąś sztuczność, zwłaszcza na linii dzieci-rodzice, brakowało mi głębi, czegoś, co pozwoliłoby mi uwierzyć w prawdziwość uczuć, które deklarowali. Ale jeśli pominąć brak emocji i początkowy brak dynamiki, to powieść jest świetnym thrillerem psychologicznym. Dawno już nie czytałam książki, która tak bardzo skupiałaby się na drobiazgowych analizach psychologiczno-moralno-etycznych. Psychika i mentalność każdego z bohaterów, z Julią Day na czele, są rozebrane na czynniki pierwsze, poddane szczegółowemu badaniu, poznajemy wszystkie ich myśli, rozterki i tajemnice oraz uczestniczymy w konsekwencjach ich postępowania. Podobało mi się to, podobnie jak zagmatwana, niejednolita i niejednoznaczna fabuła. Historię otacza aura tajemnicy, w niemal każdym zdaniu kryje się jakiś podtekst.

To, co mnie zniechęcało, to ilość feminatywów użytych w powieści. Od nagminnie pojawiającej się w tekście nadkomisarki prawie oszalałam, ale "świadkini" to już mnie pokonała. Nie rozumiem tej maniery feminizowania wszystkiego. Wszelkie -lożki i inne gościnie czy strzelczynie brzmią bardzo sztucznie i moim zdaniem wcale nie dodają kobiecości, a wręcz mają pejoratywny wydźwięk. Tak, mnie też zdarza się używać feminatywów, głównie dla zachowania korelacji z fabułą, nie neguję tej formy, ale gdy jest ona naturalnym tworem polszczyzny, a nie na siłę tworzoną odmianą, byle była żeńska. Czy naprawdę Julia Day będzie mniej skuteczna, jeśli będzie nadkomisarzem, a starsza pani po prostu świadkiem, jak onegdaj się mówiło?