Occulta recenzja

Artur, Anka oraz Szczepan przeżyli dużo, kiedy okazało się, że ktoś, kogo myśleli, że znali okazał się kimś zupełnie innym. Udało im się przetrwać, wyjść z tego wszystkiego cało. Mija od tych zdarzeń trzy miesiące, wszystko pomału wraca do normy, no może poza problemami z pisaniem, jakie ma Anka. Artur wraz ze Szczepanem jeżdżą po kraju, opowiadając, jak osiągnęli sukces, jak doszło do złapania i aresztowania Anioła. Nic nie zapowiada, że to wcale nie koniec tej historii.
Anka dostaje ultimatum od szefowej, że albo znajdzie gorący temat, albo to jej koniec kariery jako dziennikarka śledcza. Niedługo później przychodzi mail, a w nim zaproszenie na imprezę na jachcie Occulta. Ma świadomość, że to nie będzie taka zwykła impreza oraz że nie powinna iść na nią sama. Z pomocą zwraca się do przyjaciela, jednak Artur kategorycznie odmawia. Wtedy kobieta udaje się do Szczepana i chociaż on również nie ma ochoty tam iść, zgadza się, woli, aby nie udała się sama, a ma świadomość, że jeśli by odmówił, tak by było. Między tą dwójką zaczyna się dziać coś więcej. Na dodatek znowu zaczynają ginąć ludzie, a sprawcą może okazać się każdy. Ance grozi niebezpieczeństwo. Dlaczego? Czy Artur i Szczepan ją ochronią? Co to była za impreza na jachcie? Czy ta trójka odkryje, kto zabija, zanim będzie za późno? Jak potoczy się znajomość między Anką, Arturem i Szczepanem?

Pierwszy tom bardzo mi się podobał, oceniłam go na maksimum punktów, a to sprawiło, że miałam bardzo duże oczekiwania odnośnie do drugiego. Nie zawiodłam się ani troszkę, tom drugi okazał się tak samo świetny. Również tym razem autorka tak wszystko napisała, że do końca nie wiedziałam, kto jest zabójcą, a kiedy zostało to odkryte, byłam mocno zaskoczona.
Akcja dość szybka, pełna zwrotów, które potrafiły mnie zaskoczyć. Książka bardzo mnie wciągnęła i to od pierwszych stron, na dodatek nie pozwoliła się od siebie oderwać, aż do samego końca. Były momenty mroczne, a także takie, w których nie dało się powstrzymać wybuchu śmiechu. Uwielbiam „język” autorki, te specyficzne dialogi, bez zbędnej cenzury i w tej książce również je dostałam.

Bohaterowie pozostali dobrze wykreowani. Czy zaszły w nich jakieś znaczące zmiany? No może troszkę, w końcu po tym, co przeszli nie dało się nie zmienić. Jednak według mnie nie są to aż tak znaczące zmiany, aby o nich pisać.

„Occulta” to książka, która jest mroczna, a jednocześnie zabawna, mocno wciągająca i zaskakująca. Z ogromną przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA