Gilbert recenzja

"Dziew­czy­na do­tknę­ła ostroż­nie bia­łych płat­ków pe­onii, jak gdyby miały się roz­sy­pać wproch, wy­raź­nie nie mogła ode­rwać od nich oczu. Zu­peł­nie tak jak on od niej, ztą róż­ni­cą, że nie było moż­li­wo­ści do­tknię­cia jej."

Kiedyś był dla mnie zwykłym kwiatem , który pięknie pachnie. Dzisiaj, kiedy widzę piwonie , przed oczami staje mi Gilbert i Anastazja.
Kinga wciągnęła nas w ten świat od stup aż po czubek głowy i nie zamierzam z niego wychodzić.
Idealnie wykreowany obraz Chicago z lat 30 pozwala nam się przenieść w czasie i być tam na czas tej wspaniałej historii.

Rok 1932 zamieszany w porachunki mafijne Gilbert zostaje napadnięty we własnym mieszkaniu. Nie liczył na szczęście. Los jednak okazał się łaskawy dla niego i Gilbert bez większego szwanku uchodzi z życiem. Poprzysięga zemstę.
Niespodziewanie na jego drodze staje ona! Piękność z jego snów, której tak potrzebował.

Bałam się ,że nie spodoba mi się ta opowieść i będę musiała sprawić przykrość młodej, debiutującej autorce. Całkiem inne klimaty niż te w których się zaczytywałam. Jeżeli mafiozo to musi być piękny i brutalny. A tu Kinga zaserwowała nam niskiego, przeciętnej urody romantyka. Ale wiecie co? Pokochałam go od pierwszych stron.
Jego osoba została tak dokładnie przedstawiona, że ukazywał się jak ktoś, kogo znamy od dawna. Bezlitosny dla wroga, delikatny i nieśmiały dla kobiet.
Moja dusza romantyczki aż wzdychała, kiedy raz za razem Gilbert ujawniał swój szarmancki stosunek do nich. Nie ważne jaka była, szacunek był jej okazany.
Przodującym wątkiem w tej historii jest zemsta i porachunki rodzin mafijnych. Jednak książka jest tak poprowadzona, ze sceny brutalności nie wywołują niesmaku czy dreszczyku grozy. Nieprzeciętne opisy i dokładność każdego najmniejszego momentu pozwala nam idealnie odczuć daną sytuację.

Muszę też wspomnieć o nietuzinkowym oddaniu między Gilbertem a jego przyjacielem. Bycie wsparciem dla siebie pomimo wszystkiego i na przeciw wszystkiemu jest naprawdę godne podziwu.