Recenzja książki Igrzyska śmierci. Tom 1. Igrzyska śmierci

Większość osób słysząc o ,,Igrzyskach śmierci" jest przekonana, że jest to trylogia tylko dla młodzieży. Zdecydowanie się z tym nie zgadzam, ponieważ jest to powieść godna uwagi, chociażby za jej oryginalność samą w sobie. Po raz kolejny wracam do twórczości Collins, rozpływając się nad jej pomysłowością, a co więcej, nad wykonaniem.

Główną bohaterką jest Katniss Everdeen, która zgłasza się na ochotnika za swoją młodszą siostrę. Co roku w dystryktach odbywają się tak zwane głodowe igrzyska. Z każdego dystryktu musi zostać wybrana para uczestników. Wraz z Katniss do walki na śmierć i życie dołącza Peeta Mellark.

,,Igrzyska śmierci" nie są opowieścią tylko o niebezpieczniej grze, która odbywa się na arenie. Chociaż samo to jest czymś irracjonalnym, że niewinni ludzie giną z powodu braku rozrywki wśród ludzi ,,wyżej" urodzonych. Powieść Suzanne Collins wskazuje również na to jak bardzo niebezpieczne mogą być wpływy oraz rządy nieodpowiednich ludzi.

Cały świat przedstawiony w książkach Collins jest przerażający pod względem poziomu, na jakim zmuszeni są żyć ludzie. Każdego dnia muszą walczyć o siły oraz na każdy możliwy sposób znajdować pożywienie. Każdy dystrykt produkuje niezbędne do życia produkty, tylko po to, żeby mieszkańcy Kapitolu mogli wieść dostatnie życie. Miejscowa ludność wcale na tym nie korzysta, a za przywłaszczenie sobie żywności zostaje surowo ukarana, może nawet grozić im śmierć.

Co więcej, głodowe igrzyska są ogromną krzywdą dla ludzi ubogich. Robotnicy muszą patrzeć, jak ich własne dzieci giną na arenie. Nikt nikomu nie okazuje litości, taki świat jest bardzo brutalny.
Na arenie może pozostać tylko jeden uczestnik, który zostaje zwycięzcą i pławi się w bogactwie i luksusach.
Czy jednak taka nagroda jest warta całego poświęcenia w czasie gry?

Styl Collins bardzo przypadł mi do gustu. Sama historia jest bardzo interesująca i wciągająca, a bohaterowie jak żywi. Film zresztą, który jest ekranizacją tej powieści, odwzorował dokładnie moje wyobrażenia po przeczytaniu książki.
Czy polecam? Zdecydowanie.
Komu polecam? Każdemu.

🌟Moja ocena-9/10