Głosy z zaświatów recenzja

W końcu przeczytałam drugi tom o patomorfologu Sewerynie Zaorskim. Kupiłam sobie książkę i niestety komuś pożyczyłam, zapomniałam komu i ten ktoś wcale nie kwapi się żeby oddać. Najzwyczajniej w świecie zapomniałam o Głosach z zaświatów, ale na szczęście już jest trzecia część, więc musiałam nadrobić braki . Autora nie trzeba nikomu przedstawiać, bo Remigiusza Mroza albo się kocha albo nienawidzi. Ja należę zdecydowanie do tej pierwszej grupy, a cykl o Sewerynie Zaorskim skradł moje serce.

Co tutaj się działo. Przyznaję, że czytałam książkę przeważnie nad ranem i były momenty, że oglądałam się za siebie, zwłaszcza jak coś stuknęło. Seweryn wraz z córkami mieszka w Żeromicach i chociaż stara się trzymać z daleka od kłopotów to nie cieszy się ani szacunkiem ani popularnością wśród tubylców. Na szczęście nasz bohater ma to w...nosie Życie toczy się swoim rytmem do czasu, gdy znalezione zostaje ciało siedmioletniej dziewczynki. Sekcja zwłok nie ustaliła przyczyny zgonu i Zaorski robi za konsultanta, a jakby tego było mało Seweryn otrzymuje plik, w którym słychać kołysankę i głos dziewczynki mówiącej po niemiecku. Gina kolejne dwie dziewczynki, a Seweryn angażuje się w śledztwo pełne tajemnic i historii sprzed lat.

Jakby mało było nieszczęść w życiu Zaorskiego to jego ukochane córeczki trafiają pod "skrzydła" opieki społecznej i nasz bohater musi udowodnić, że nadaje się na ojca. Rozprawa sądowa zakrawa na kpinę i zdaje się, że wszystko jest ukartowane. Czy Seweryn odzyska dziewczynki? Tego dowiecie się sięgając po Głosy z zaświatów.

Lubię twórczość Mroza, a Głosy z zaświatów uważam za jedną z jego lepszych książek. Cała seria o patomorfologu jest genialna. Mam w zanadrzu jeszcze trzecią część i nie wiem co tam się zadzieje, ale od Głosów nie byłam w stanie się oderwać. To mocna i przerażająca książka, w której autor nie boi się jak zwykle poruszyć ważnych i aktualnych tematów. Gwałt na dzieciach czy pedofilia wśród księży sprawiły, że włosy jeżyły mi się na głowie. Nie brak tu historycznych prawd o Dzieciach Zamojszczyzny czy katastrofy w Czarnobylu.

Postacie jak zwykle niezwykle wyraziste i rzeczywiste z Sewerynem i Kają na czele.

Jestem pod ogromny wrażeniem tej książki i już wiem, że dzisiejszy wieczór spędzę z trzecią częścią cyklu.

Jeśli jeszcze nie znacie tej serii to sięgnijcie po nią, a z pewnością nie będziecie żałować. Usiłuję namówić męża na lekturę, ale coś opornie mi to idzie.