Nowe oblicze Greya recenzja

"(…) kocham także Christiana megalomana i kontrolującego Christiana, Christiana sekseksperta, perwersyjnego Christiana, romantycznego Christiana, nieśmiałego Christiana… lista nie ma końca".


Nadszedł w końcu ten nieuchronny moment pożegnania się z bohaterami trylogii, która zachwyciła oraz jednocześnie wzburzyła miliony ludzi na całym świecie. Od paru dni przemierzałam niezbadane rejony umysłu Christiana Greya oraz niewinne, pełne czystego uczucia serce Anastasii Steel. Część trzecia niestety niczym mnie nie zaskoczyła, wszystko bowiem już było.

Erica Leonard, pisząca pod pseudonimem E. L. James to czterdziestodziewięcioletnia gospodyni domowa i była dziennikarka mieszkająca z mężem oraz dwójką dzieci w Londynie. Autorka nie ukrywa, że początkowo jej bestseller był fanfikiem napisanym na podstawie kultowego już "Zmierzchu" Stephanie Meyer. Literatura fanfiction to jak wskazuje nazwa, utwory pisane przez fanów konkretnej książki czy innego dzieła nawiązujące do jego fabuły. W ten sposób powstał szkielet znanej już na całym świecie trylogii, tak niejednoznacznie odbieranej przez czytelników, która autorce przyniosła ogromne profity finansowe i popularność.

"Nowe oblicze Greya" jest trzecim tomem trylogii, opowiadającym losy kochanków, których połączył dość niespotykany układ. Ana i Christian po wspaniałym ślubie i podróży poślubnej spędzonej w Europie, powracają do domu, by zacząć wspólne, codzienne życie. A nie jest to łatwe biorąc pod uwagę potrzebę kontroli jaką nadal silnie odczuwa Grey. Ana postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i w końcu zaczyna pokazywać długo tłumioną niezależność. Zanim jednak dobrniecie do szczęśliwego zakończenia, pojawi się na horyzoncie były i niebezpieczny szef Any oraz nieprzewidziane komplikacje w postaci… tego wam oczywiście nie zdradzę.

Cóż, mimo faktu braku zaskoczenia w każdym wątku powieści, uważam, że część trzecia jest bardziej dynamiczna niż "Ciemniejsza strona Greya", która zmęczyła i wystawiła na ciężką próbę moje zapędy czytelnicze. W zasadzie w ostatnim tomie czytelnik zostaje uraczony wszystkimi pikantnymi scenami, jakie powtarzały się w dwóch poprzednich częściach. Opisy erotycznych uniesień kochanków są takie same, występują te same powtórzenia i zachwyty. Uważam więc, że w kwestii erotyki autorka nie wykazała się niczym nowatorskim. A szkoda, gdyż właśnie tutaj oczekiwałam czegoś nowego, co pobudziłoby moje zmysły. Tymczasem z każdym kolejnym opisem seksu bohaterów pojawiał się coraz większy marazm.

Powieść w minimalnym stopniu ratuje druga połowa książki, w której zdarzenia nabierają szybkiego tempa, nareszcie coś zaczyna się dziać. Przemiana głównej bohaterki z szarej myszki w pewną siebie kobietę, pozwala poczuć powiew świeżości. Wydarzenia, które narażają Anę na utratę życia, pozwalają na chwilę zapomnieć o stale jej towarzyszącej "wewnętrznej bogini". Zakończenie, o ile łatwe do przewidzenia, jest zbyt cukierkowe i bajkowe. Odmieniony Grey to nie ten bohater, który zawładnął wyobraźnią kobiet na całym świecie. Mdliło mnie od wielkiego szczęścia, jakie było udziałem Any i Christiana. Szkoda, że autorka nie wplotła chociaż jednego wątku, który pozostawiłby niedomówienie i pewną dozę tajemnicy. Nad stylem pisania nie będę się rozwodzić, gdyż widać tutaj pełną stałą: prostota.

Dość ciekawym zabiegiem okazało się dorzucenie do książki kilku stron opowiadających historię początku znajomości kochanków z perspektywy mrocznego Greya. Podobnież Erika Leonard zapowiedziała, że ma w planach napisanie całej trylogii od nowa, z punktu widzenia Christiana. Ciekawe, czy znajdą się chętni i na tę książkę?

W mojej opinii, przeczytanie dwóch pierwszych tomów od przysłowiowej "deski do deski" jest niemałym osiągnięciem. Z uwagi na ten fakt, można pokusić się o przeczytanie również finałowego tomu, po tylko by wiedzieć jak zakończyła się historia nietypowej miłości Any i Greya. Cieszę się, że mam już za sobą całą trylogię. Myślę, że wszystkie części można byłoby połączyć w jedną powieść, wykreślając wiele fragmentów kompletnie niepotrzebnych, które na dłuższa metę męczą i nużą czytelnika.

Mimo wszystkich zarzutów jakie niesienie ze sobą trylogia Eriki Leonard, rozumiem dlaczego historia ta stała się bestsellerem na całym świecie. Większość kobiet podświadomie marzy o swoim Greyu, przystojnym i bogatym mężczyźnie, z piętnem tajemnicy, który rozpali wszystkie nasze zmysły. Jednakowoż jest to tylko marzenie, które nie ma absolutnie żadnego przełożenia na otaczającą nas rzeczywistość. Warto o tym pamiętać, a trylogię mimo wszystko przeczytać. Tak dla własnej przyjemności poznawczej.