Recenzja książki Gruzińskie wino

Bardzo lekka i niezobowiązująca lektura.

Główna bohaterka – matka, rozwódka, osoba szukająca spokoju i wytchnienia, bijąca się z myślami, walcząca o siebie i swoje nowe życie.

Wyjazd do Gruzji miał być typowo służbowy, jednak bardzo szybko okazuje się, że Ana zapamięta ten wyjazd na bardzo długo.
Już na początku pobytu nie tylko sama Gruzja zawróciła jej w głowie, ale także dwóch przystojnych, gruzińskich lekarzy. Wypadek, który ma miejsce na oficjalnej kolacji zmienia bieg całego wyjazdu, ale także życia głównej bohaterki. Czy wydarzenia z tej nocy będą mieć wpływ na podjęte decyzje?

Gruzja dla głównej bohaterki nie jest miejscem obcym. To właśnie tutaj czuje, że jest to miejsce gdzie może odpocząć, zebrać myśli. Wyjazd służbowy jest dla niej możliwością ucieczki od problemów życia codziennego. Od byłego męża, który sam nie wie jak się zachować w nowej sytuacji, ciągłych pytań o życie uczuciowe ze strony matki, ale także Warszawy, czyli miejsca gdzie ludzie podążają za pieniędzmi kosztem najbliższych. Gruzja to dla niej oaza spokoju, miejsce gdzie życie zdecydowania zwalnia.

Powieść na pozór bardzo prosta porusza problemy, które spotykają lub mogą spotkać każdego z nas, a bardzo często boimy się o nich mówić. Rozwód, samotność, śmierć najbliższych, brak zrozumienia, niespełniona miłość czy też samotne wychowanie dzieci.
Ana to kobieta, która została rzucona na bardzo głęboką wodę. Doskonale wie, że ma dla kogo i o kogo walczyć. Bije się z myślami: Czy jestem gotowa na nowy związek? Czy moje córki są gotowe na takie zmiany? Czy jestem w stanie jeszcze kogoś pokochać ? Czy ktoś jest w stanie mnie pokochać ?
Życie bardzo często wystawia nas na próbę i tylko od nas zależy czy daną próbę przejdziemy i będziemy mogli dalej iść przez życie i pokonywać nowe przeciwności losu.

Powieść ‘Gruzińskie wino’ jest warta uwagi i czytając ją warto pamiętać, że to my jesteśmy kowalami własnego losu i to my musimy podejmować decyzje tak aby były one zgodne z naszym sercem i rozumem.