Hacjenda recenzja

Dziękuję Wydawnictwo Mova za możliwość współpracy z wami i za możliwość przeczytania tej książki. Co to była za powieść! Jestem zachwycona, przepadłam w historii Beatríz i Andrésa. Dodatkowo dzisiaj ma swoją premierę, więc nie musicie długo czekać, żeby również wybrać się w podróż do mrocznego San Isidro.

Przyznam, że nie myślałam, że tak bardzo wciągnie mnie książka osadzona w XIX wiecznym Meksyku w czasach wojny o niepodległość. A jednak pióro autorki jest tak lekkie, że czułam, że płynę przez tę historię i zatapiam się w opowieści Beatríz oraz w rozterkach etycznych czy moralnych księdza Andrésa.

Młoda Beatríz poślubia dona Rodolfo z rozsądku – jej ojciec został stracony w czasie obalania rządu, z matką zamieszkała kątem u wuja, który niezbyt był z tego faktu zadowolony. Beatríz w przystojnym Rodolfie widziała bezpieczeństwo i możliwość ucieczki. I przede wszystkim – możliwość posiadania własnego domu. Natomiast hacjenda San Isidro miała inne zdanie na temat przybycia drugiej żony dona Rodolfa. Beatríz wpada w pewną pułapkę domu – słyszy i widzi rzeczy, których inni nie widzą, jest przekonana, że ktoś (być może pierwsza żona) został zamordowany w tym domu. Jednak obawia się, że może zostać posądzona o bycie obłąkaną. Na pomoc przychodzi ksiądz Andrés, który posiada pewne nadnaturalne umiejętności i zrobi wszystko, żeby pomóc młodej kobiecie oraz żeby oczyścić dom, z którym również jest personalnie związany.

Można powiedzieć, że znajdziemy w tej powieści elementy horroru, mamy w końcu nawiedzony dom, który próbuje skrzywdzić główną bohaterkę. Ale największe wrażenie zrobiła na mnie nie sama fabuła (która jest świetna!), ale zarys bohaterów i ich tworząca się relacja. Mało kiedy z zapartym tchem czytałam to, w jaki sposób się rozwija znajomość. Nie jestem dużą fanką romansów, ale tutaj chemia pomiędzy bohaterami była tak intensywna, że przygryzałam policzek, czekając na kulminacyjny moment. Uwielbiam i donę Beatríz i księdza Andrésa, którego historia jest naprawdę ciekawa i wciągająca. Dawno nie spotkałam się z tak wyrazistymi postaciami, którym tak bardzo kibicowałam.

Wracając do fabuły, to mimo że nie było tutaj elementów, po których strach zasnąć, to odczuwałam napięcie w trakcie czytania i musiałam sobie nieco lekturę dawkować. Mroczne tajemnice hacjendy San Isidro wychodziły pomału, ale jednocześnie pobudzały mocno wyobraźnię. Hacjenda i przede wszystkim jej bohaterowie długo zostaną ze mną. Ach, i co to było za zakończenie!

Wspaniała była to podróż, klimat książki jest niesamowity i polecam każdemu zapoznać się z Hacjendą. Jeszcze raz dziękuję wydawnictwu za możliwość przeczytania tej książki.