Rywalki recenzja

Która dziewczynka nie marzyła o tym, aby w dzieciństwie zostać księżniczką? O przystojnym księciu na białym koniu, przestronnych, bogato zdobionych komnatach i pięknych wystawnych przyjęciach. O historii wielkiej miłości i o długim, szczęśliwym życiu.

America nie marzyła ani o księciu, ani o bogactwie, ani nawet o białym koniu. Mimo ciężkiej sytuacji rodzinnej, ubóstwa i przymusu pracy w młodym wieku była zadowolona ze swojego dotychczasowego życia. Szczęścia dopełniała jeszcze jedna rzecz: nie ma na świecie wspanialszego uczucia niż kochać i być kochaną. Jednak wraz z nadejściem Eliminacji całe życie Ami ulega zmianie. Za namową bliskich zgadza się na udział w selekcji, która ma na celu znalezienie idealnej żony dla księcia. Przyszłej królowej.

Wraz z czytaniem déjà vu szybko mnie opuściło, jednak nie potrafiłam się powstrzymać od skojarzeń ze słynną powieść Suzanne Collins - "Igrzyska śmierci". Same Eliminacje i wybór dziewcząt przypomina tytułowe Igrzyska Śmierci, hierarchia społeczeństwa i podział na klasy - dystrykty. Nawet prowadzący i relacjonowanie przez telewizje rywalizacji skądś były znajome. Nie da się ukryć skąd autorka czerpała inspiracje, jednak podobieństwa nie są aż odrzucające jakby na pierwszy rzut oka mogło się wydawać. Ami zdecydowanie nie przypomina Katniss, chociaż posiada buntowniczą naturę i umie postawić na swoim. Główna bohaterka skradła moje serce już w pierwszych stronach. Polubiłam każde jej obliczę, nawet te - a może zwłaszcza te - egoistyczne. Nie była wyidealizowaną i nieomylną panienką, ale normalną dziewczyną, która posiada również wady i może popełniać błędy.

Prosty i lekki styl sprawia, że czytanie książki staje się istną przyjemnością, a strony mijają jak szalone. Pochłonęłam ją błyskawicznie. Musiałam w znaleźć sobie dużo silnej woli i powstrzymywać się, aby nie skończyć jej w ciągu kilku godzin. Prosty styl wyraźnie sugeruje dla kogo jest przeznaczony ten rodzaj literatury, jednak sadze, że również starsi czytelnicy nie poczują się rozczarowani.

Nie tylko spodobało mi się przedstawienie dystopijnego świata, ale również wyjaśnienie w jaki sposób taki się stał. Wielu autorów ukazuje nam świat przyszłości, jednak w żaden sposób nie tłumaczy, jak doszło do przemiany. Dostajemy tylko i wyłącznie gotowy stan rzeczy, bez jakichkolwiek informacji. Uzasadnienie i sposób wyjaśnienia autorki zaskoczył mnie, choć liczę na więcej i mam nadzieję, że w kolejnym tomach temat zostanie bardziej rozbudowany.

Pierwszy tom Selekcji jest wciągający i pełen niespodzianek. Znajdziemy tutaj wszechogarniającą biedę, panujący głód, łzy bólu i samotności, ale również nadzieję na lepszą przyszłość, chwilę radości oraz namiętności. Książki nie czyta się szybko, ale wręcz błyskawicznie - pochłonęłam ją i pragnę więcej! Gorąco polecam!