Idealni rodzice recenzja

"Idealni rodzice" autorstwa L.G. Davis to poruszająca opowieść o trudnej decyzji, jaką podejmuje młoda kobieta, postanawiając urodzić dziecko obcej rodzinie, zostając surogatką. Główna bohaterka, Grace, w internecie szuka odpowiedniego małżeństwa, które stanie się idealną rodziną dla dziecka. Wkrótce trafia do domu Thorpe'ów, którzy zapewniają jej wszelką pomoc i opiekę. Jednak w miarę upływu czasu Grace zaczyna odkrywać coraz więcej mrocznych tajemnic w rodzinie Thorpe'ów, które zagrażają jej i jej dziecku.

Książka ta z pewnością jest wciągająca i trzymająca w napięciu, a autorka potrafi skutecznie budować atmosferę zagrożenia i tajemniczości. Przez całą książkę towarzyszymy Grace i odczuwamy jej lęki i obawy. Davis umiejętnie rzuca nam liczne fałszywe tropy, co sprawia, że czytelnik do końca nie jest pewny, kto stoi za listami z pogróżkami i jakie zamiary ma rodzina Thorpe'ów.

Jednakże, w pewnym momencie, akcja książki zaczyna się nieco rozmywać i wkrada się do niej element przewidywalności. Niektóre wątki są też przedstawione nieco powierzchownie, co może nieco rozczarować wymagającego czytelnika. Mimo to "Idealni rodzice" to udana mieszanka tajemniczej opowieści z odrobiną dramatu i powieści psychologicznej.

Książka to thriller psychologiczny, który porusza trudne tematy związane z surogacją. Powód, dla którego kobieta postanowiła pomóc rodzinie Thorpe'ów jest naciągany i mało przekonujący. Książka skłania do refleksji nad moralnością urodzenia i oddania dziecka.

„Czasami prawda jest najlepszym wyjściem z danej sytuacji. Tylko że ona nie wie, dlaczego w ogóle się na to zdecydowałam. Czy poczułaby się zdradzona, gdyby wiedziała, że przy użyciu manipulacji zdołałam dostać się do ich życia? Czy to w ogóle miałoby jakiekolwiek znaczenie? Chcą dziecka, a ja im je dam. To się ostatecznie liczy, prawda?”

Powieść jest prawdziwą bombą emocjonalną poruszającą duszę oraz sumienie. Niestety temat surogacji jest często wykorzystywany w thrillerach psychologicznych i trudno jest poprowadzić fabułę w sposób niebanalny i zarazem ciekawy dla czytelnika. Jednak autorce to się nie udało. Odnoszę wrażenie, że już kiedyś czytałam powieść z podobną historią.

Narracja prowadzona jest pierwszoosobowo, co pozwala na poznanie na bieżąco wszystkich myśli oraz motywacji.

Mimo wszystko polecam tę książkę miłośnikom gatunku.