Idiota recenzja

„Idiota” Dostojewskiego wciąż bardzo potrzebny

Autor: @specjalistka_od_slowa ·2 minuty
2022-04-03
Skomentuj
6 Polubień
Wydawnictwo mg przygotowało dla czytelników nową publikację „Idioty” Fiodora Dostojewskiego. Przyznam, ucieszyłam się bardzo, że wznawiane są utwory tak wybitnych pisarzy rosyjskich jak autor „Zbrodni i kary”.

Dzieło jest zdecydowanie pokaźnych rozmiarów i to zapewne może wiele osób zniechęcić, zapewniam jednak, że warto po „Idiotę” sięgnąć i nie zrażać się ilością stron czy brakiem „akcji” (pościgów, bitew itp.). Faktycznie, w powieści wszystko rozgrywa się podczas licznych spotkań towarzyskich, rozmów między bohaterami, w wymienianych listach i przede wszystkim w głowach bohaterów. To jednak jest właśnie najbardziej fascynujące. Fiodor Dostojewski zdecydowanie był świetnym i wnikliwym badaczem ludzkiej psychiki.

To, co jednak najbardziej do mnie przemawia, to wymiar etyczny „Idioty”. Z jego powodu uważam, że jest ta książka Dostojewskiego potrzebna współczesnemu czytelnikowi jako swego rodzaju przykład moralny, a także jako lustro, by ujrzeć w nim swoje ułomności.

Tytułowy „idiota” to książę Lew Nikołajewicz Myszkin, osoba niezmiernie wrażliwa, życzliwa, szczera i przede wszystkim dobra. Wszystkie te cechy w otaczającym go brutalnym świecie intryg, oszustw, zakładanych masek, plotek sprawiają, że postrzegany jest przez innych ludzi jako naiwniak i głupiec, czyli „idiota” właśnie. Czyż nie dlatego, że patrząc na niego, otaczający go ludzie widzą swoje wady i stają się one dla nich jeszcze bardziej jaskrawe?

Myszkin jawi się jako osoba z zupełnie nie tego świata, jak święty czy niemalże Jezus Chrystus, który wybacza każdemu nawet najgorsze czyny, lituje się nad wszystkimi i nie myśli w ogóle o sobie. Zupełnie nie interesują go dobra materialne, nawet, gdy wie, że jest bezczelnie oszukiwany, oddaje i pożycza pieniądze, ujmuje się za każdym pokrzywdzonym.

Budzi to niechęć i pogardę wielu bohaterów, myślę, że może nawet to uczucie budzić u czytelnika, który w pewnym momencie może mieć dość, który może stwierdzić: „Jak to? Nawet temu wybacza? Co on wyprawia? Jest aż tak głupi?”. Ale potem przychodzi (mam nadzieję) refleksja: „O ile świat byłby piękniejszy i o ile lepiej byłoby ludziom ze sobą, gdyby wzorowano się na Myszkinie”. Powinniśmy go podziwiać i próbować zbliżać się do tego ideału. Jeśli zaś zamiast podziwu czujemy pogardę do księcia, warto zastanowić się nad swoją kondycją moralną, bo czyż bohaterowie najbardziej wyśmiewający Myszkina nie byli również najbardziej zepsuci?

Oczywiście „Idiota” jest dużo bardziej wielowymiarowy, porusza znacznie więcej problemów niż to, o czym wspominam wyżej, w tym religijnych, społecznych czy psychologicznych. To również opowieść o sile namiętności i negatywnych konsekwencjach bawienia się czyimiś uczuciami. To także portrety dwóch niejednoznacznych kobiet - Nastazji Filipownej i Agłai Iwanownej. Niby tak różnych od siebie, a jednak równie niezdecydowanych.

Warto wspomnieć, że do tego wydania wykorzystano najstarszy polski przekład „Idioty”, jaki znam, to znaczy tłumaczenie Heleny Grotowskiej, z domu Campo. Myślę, że ten przekład mimo upływu czasu jest całkiem dobry, jednak dla czytelników, zwłaszcza młodych, najlepiej byłoby, gdyby dokonano tłumaczenia bardziej współczesnego. To chyba jedyny zarzut, jaki mam do tego wydania.

Na koniec pozwolę sobie na pewne życzenie: Oby „idiotów” w typie Myszkina na naszym świecie rodziło się jak najwięcej! Bez odpowiedniego przykładu kłującego ludzi w oczy trudno bowiem o jakąkolwiek zmianę, a nawet jakąkolwiek refleksję.

Recenzja zamieszczona została wcześniej na stronie: https://sztukater.pl/ksiazki/item/35997-idiota-2021.html, a książka została otrzymana jako egzemplarz recenzencki od portalu Sztukater.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2021-09-19
× 6 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Idiota
16 wydań
Idiota
Fiodor Dostojewski
8.4/10

Oto powieść, z utworów Dostojewskiego kto wie czy nie największa, na pewno zaś najgłębiej badająca mroczne tajniki duszy, a zarazem wzywająca do wytrwania w poszukiwaniu piękna jej wnętrza, chrześcij...

Komentarze
Idiota
16 wydań
Idiota
Fiodor Dostojewski
8.4/10
Oto powieść, z utworów Dostojewskiego kto wie czy nie największa, na pewno zaś najgłębiej badająca mroczne tajniki duszy, a zarazem wzywająca do wytrwania w poszukiwaniu piękna jej wnętrza, chrześcij...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Kiedyś już, przy okazji recenzji innej książki z kanonu arcydzieł literatury światowej, mówiłam że wszystko w życiu ma swój czas. Tak jest też z lekturami, które czytane w odpowiednim momencie życia ...

@Jezynka @Jezynka

Po początkowym zachwycie (mniej więcej 200 stron) książka coraz mniej mi się podobała. Duszny, plotkarski klimat, intrygi, skandale, urojone miłości i miłostki histerycznego i niestabilnego emocjonal...

@Madison @Madison

Pozostałe recenzje @specjalistka_od_...

Najpiękniejsze kobiety przedwojennej Polski
Ikony międzywojnia

„Najpiękniejsze kobiety przedwojennej Polski" autorstwa Krzysztofa Szujeckiego to zdecydowanie ciekawa książka. Wprowadza ona czytelnika w fascynujący świat kobiet, któr...

Recenzja książki Najpiękniejsze kobiety przedwojennej Polski
Francuz
Tylko winni się tłumaczą? Niekoniecznie…

Powieść Anny K. Bandurskiej to bardzo ciekawa historia osadzona w XIX-wiecznej Francji, jednak główna bohaterka, Anna Dworzak, nie pochodzi wcale z kraju nad Sekwaną, a ...

Recenzja książki Francuz

Nowe recenzje

Rose Madder
Rose Madder
@ladybird_czyta:

Rosie Daniels żyje w piekle. Porażający ból wielokrotnie poobijanych ciężkimi buciorami nerek, niezliczone blizny po ug...

Recenzja książki Rose Madder
O miłości
Mamy prawo popełniać błędy, mamy prawo się z ni...
@karolareads:

O miłości ks. Piotra Pawlukiewicza to książka, którą pochłonęłam w jeden wieczór. Nie mogłam oderwać się od stylu, w ja...

Recenzja książki O miłości
O Małej Hydrze, która nauczyła się latać
O MAŁEJ HYDRZE, KTÓRA NAUCZYŁA SIĘ LATAĆ
@marcinekmirela:

„O MAŁEJ HYDRZE, KTÓRA NAUCZYŁA SIĘ LATAĆ” WSPÓŁPRACA REKLAMOWA — AUTOR: Artur Tojza WYDAWNICTWO: SELF PUBLISH...

Recenzja książki O Małej Hydrze, która nauczyła się latać
© 2007 - 2024 nakanapie.pl