Jak sprzedać nawiedzony dom recenzja

Jak sprzedać nawiedzony dom?
Nie mam pojęcia i z tym problemem też niespecjalnie potrafią sobie poradzić Louise i Mark - bohaterowie powieści Grady’ego Hendrixa pod tym samym tytułem. A sprzedaż domu po nieoczekiwanie zmarłych rodzicach to zaledwie wierzchołek góry lodowej. Państwo Joyner zostawili bowiem nie tylko nieprzychylny jednemu z dzieci testament, dom wypełniony setkami lalek, ale też ciężar sekretów i spraw, o których w rodzinie się nie mówiło.

Powiedzieć, że zaintrygowały mnie tytuł i opis to jak nic nie powiedzieć. Już na etapie zapowiedzi wiedziałam, że MUSZĘ przeczytać tę powieść i niemal od razu, gdy pojawiła się na Legimi plik wylądował na wirtualnej półce i w trzy dni został przeczytany. Chociaż właściwym określeniem byłoby: POCHŁONIĘTY.

Czy dostałam to, czego się spodziewałam, czyli grozę i akcję? Zdecydowanie tak, a nawet więcej! Dostałam to, czego się absolutnie nie spodziewałam, a co uwielbiam w powieściach absolutnie każdego gatunku – REALACJE i SEKRETY.

Podstawą fabuły „Jak sprzedać nawiedzony dom” są relacje międzyludzkie (dokładniej mówiąc rodzinnych, a będąc jeszcze bardziej precyzyjną głównie bratersko-siostrzanych) oraz upiorna pacynka, pochodząca jeszcze z odległych czasów dzieciństwa pani Joyner.

Hendrix krótko i niezwykle trafnie potrafił opisać zachowanie i odczucia stworzonych bohaterów, w szczególności wzajemną niechęć do siebie Louise i Marka oraz zmieniające się wraz z postępem akcji ich nastawienie do siebie. Podczas gdy wątek nawiedzonej lalki jest dość oklepany i poniekąd przerażający, tak ten związany z relacją rodzeństwa tworzy niezwykłą głębię, czyniąc z tej powieści historię dużo bardziej wartościową niż początkowo sądziłam.

Hendrix stopniowo buduje napięcie grozy i chociaż niemal od samego początku można domyślić się kto stoi za całym tym bałaganem, jego motywy zostają odkrywane sukcesywnie i pozostają ściśle związane z historią rodziny głównych bohaterów. A kiedy wydawało mi się, że jest dość przewidywalnie autor zrzucił bombę, która do tego stopnia spotęgowała moją ciekawość, że nie mogłam się doczekać, aż poznam absolutnie całą prawdę o tej pokręconej rodzinie.

*

„Jak sprzedać nawiedzony dom” Grady’ego Hendrixa jest dla mnie historią o nieprzepracowanych traumach, przysłowiowych trupach w szafie i skomplikowanych relacjach między rodzeństwem, na które ma wpływ postępowanie rodziców i bynajmniej nie chodzi tu o to, co mówią i robią, a raczej co zostaje przemilczane i zamiecione pod dywan.

Jeśli przerażają was lalki i pacynki nie czytajcie tej książki!

Jeśli przerażają was NAWIEDZONE lalki i pacynki nie czytajcie jej tym bardziej!

Ale jeśli nie macie nic do wyżej wymienionych, a do tego lubicie dynamicznie rozwijającą się fabułę, oczywistości wymieszane z rodzinnymi sekretami, doprawione szczyptą niewymuszonego humoru zdecydowanie polecam!

Czytało się naprawdę świetnie!