Alan Cole nie jest tchórzem recenzja

Po książkę "Alan Cole nie jest tchórzem" sięgnęłam z polecenia mojej koleżanki. Jeśli mam być szczera, kurzyła się ona u mnie już z dobre pół roku. Dlaczego zapytacie? Książka po prostu do mnie z początku nie przemówiła.

Język wydawał mi się bardzo dziwny, aż nazbyt młodzieżowy. Okropnie irytujące były przerwy między literkami. Naprawdę, po co? Moim zdaniem wyraz, dajmy na to "N a t h a n" wygląda o wiele gorzej niż "Nathan". Rozumiem, że to miało podkreślić emocje, aczkolwiek lepiej po prostu postawić wykrzyknik na końcu, pobawić się narracją i emocjami tytułowego bohatera.

Inną sprawą, która zdecydowanie odpychała mnie od dzieła Erica Bella, jest dość oklepana fabuła. Typowy Happy End, homoseksualny chłopiec, który zakochał się w kimś, kto nie odwzajemnia jego uczuć - i oczywiście - jest największą ciamajdą, jaką widziała historia świata.

Mimo wszystko przekonałam się do tej książki, bo autor zawarł w niej naprawdę ważny przekaz. Głównym wątkiem tej pozycji wcale nie jest romans Alana z Connorem, a relacje otaczające go z każdych stron. Przyjaźń, miłość i wszystkie jej odsłony. Nie chodzi tu o typowe pokazanie, że każdy jest równy niezależnie od orientacji, rasy czy płci - takich książek powstało już tysiące. Myślę, że celem Erica było przekazanie nam, jak ważna jest rodzina. Jak małe rzeczy potrafią zepsuć więzi rodzinne.

Nathan, starszy brat Alana, znęca się nad chłopcem. Potrafi go bić i zmuszać do różnych czynów poprzez grę Cole VS Cole. Celem gry początkowo było upokorzenie Alana, ale w końcu Nathan postanowił grać fair. Uznał, że będzie to ostatnia tego typu gra. Bez żadnych oszustw. Wygrana osoba ma prawo poniżyć tą drugą przed wszystkimi. Brat Alana chciał w ten sposób udowodnić, który Cole jest lepszy. Dlaczego? Cóż, nie chcę wam spoilerować, więc po prostu przeczytajcie.

Pieczę nad całą rodziną stanowi oczywiście ojciec chłopców. Surowy mężczyzna, któremu zależy głównie na pieniądzach i na zrobieniu dobrego wrażenia przed ludźmi o wysokich pozycjach. Prawdę mówiąc, każdy w domu boi się tego mężczyzny. Walka między chłopcami doprowadza do wydarzeń, które mają szansę uratować rodzinę.

Pobocznym wątkiem jest też przyjaźń Alana z Zackiem i Maddisonem, która rozwija się przez całą książkę. Relacja chłopców pokazuje, że prawdziwa przyjaźń przezwycięży każdą przeszkodę.

Sądzę, że tę książkę warto przeczytać. Nie dla wątku miłosnego, nie dla wyzwania Cole VS Cole, a dla samego zobaczenia, jakie sytuacje mają aktualnie miejsce w dużej ilości - nie tylko polskich - rodzin. Jest to książka typowo dla młodzieży, aczkolwiek rodzice również mogliby się z nią zapoznać. Kto wie, może lepiej zrozumieliby swoje dzieci?