Sekretne życie pszczół recenzja

"Sekretne życie pszczół" Sue Monk Kidd to wyjątkowa powieść. Uwielbiam literaturę piękną, ale nie czytałam jeszcze czegoś tak niezwykłego.
Znajdziemy tu mnóstwo cudownych kobiet oraz mężczyzn, którzy doświadczyli w życiu wielu przykrości, ale mimo to w jakiś sposób wciąż odnajdują radość, a jeśli nie, to przynajmniej nadzieję - dla siebie lub innych. Lily jest właściwie jeszcze dzieckiem, ale bardzo wcześnie musiała dorosnąć w obliczu tragedii jaka ją spotkała oraz konsekwencji jakie to ze sobą niosło. May to przeurocza dziewczyna, która jest aż za bardzo empatyczna. Dźwiga na swoich barkach smutek całego świata. June kocha swoje siostry i mimo tego jak dawniej została skrzywdzona stara się pozbierać. Neil kocha całym sercem i jest niesamowicie oddany. Rosaleen walczy o lepszy świat, gdzie będzie mogła być w pełni sobą. Zach chcę spełniać swoje marzenia, mimo iż jego droga nie będzie usłana różami. August jest centrum tego wszystkiego, opoką. Jest przepełniona dobrocią.
Bardzo podobały mi się nawiązywania do pszczół oraz wstawki informacyjne właśnie o tych stwierdzeniach przed rozdziałami. Przyroda w tym dziele jest przepięknie opisywana. Podczas czytania wręcz można usłyszeć bzyczenie i poczuć zapach miodu.
Ta książka jest tak bardzo inna, że ciężko znaleźć określenie, które oddałoby mój stosunek co do tej historii.
Ta książka opowiada o wielu życiach. Każde jest inne. Bohaterowie zmagają się z różnymi problemami, są różni, a mimo to odnajdują w sobie coś wspólnego. Jakby w duszy ich wszystkich znajdował się ten sam fragment i to właśnie on odpowiadał za relacje między nimi. Co ich dzieli? Płeć, wiek, kolor skóry, zachowanie, zwyczaje, religia, majętność. Ale te rzeczy są niczym przy tym, co ich łączy. Nie tylko bohaterów tej książki, ale ogólnie ludzi. Wszyscy mamy marzenia, uczucia - nawet jeśli skrywamy je głęboko w sobie, talenty, dzięki którym możemy uczynić dzień lepszym. Dla nas i dla innych. Mamy przeszłość, która w jakiś sposób nas ukształtowała oraz przyszłość, która niewiadomo co przyniesie. Posiadamy w sercu wiele miłości i dobroci, którą możemy się dzielić.
Ta książka opowiada o tak wielu ważnych sprawach. Między innymi tolerancji. Lily spotyka wiele czarnoskórych osób i zaprzyjaźnia się z nimi. KOLOR SKÓRY NIE MA ZNACZENIA.
Autorka przepięknie opisuje życie w poczuciu winy, tragiczną przeszłość, która podaża za nami krok w krok. Sue Mark Kidd opowiada o odnajdywaniu siebie pośród lawiny kłamstw, układaniu swojego życia. Spełnianiu marzeń mimo wszelkich przeszkód.
Ta książka to katharsis. Upłaczecie się momentami w trakcie czytania, a gdy skończycie będziecie oczyszczeni. Zyskacie chęć do budowania lepszego świata, gdzie kolor skóry, wiek czy płeć nie mają znaczenia. To wręcz niepokojące jak bardzo ta książka jest kojąca, mimo wielu przykrych scen, które są tu opisywane. Jestem nią zachwycona.