Maresi recenzja

"Maresi" to pierwsza część Kronik Czerwonego Klasztoru autorstwa Marii Turtschaninoff. Opowiada ona o czasie, gdy na wyspę Menos przybyła Jai - skrzywdzona dziewczynka, która szuka schronienia. Jest to historia opisywana przez tytułową bohaterkę przez co mamy wrażenie jakbyśmy brali czynny udział w akcji.
Przede wszystkim jest to pozycja niezwykła, oryginalna. Czytam mnóstwo fantastyki, ale ta powieść to całkiem co innego. Są tu motywy fantastyczne, jednak nie jest to główny wątek. "Maresi" to był dla mnie powiew świeżości jeśli chodzi o ten gatunek.
Książka przedstawia cudowne wartości takie jak siostrzana (nie dosłownie) miłość, oddanie, wdzięczność za zdobywanie wiedzy, radzenie sobie z przeszłością, poświęcenie. Autorka zwraca dużą uwagę na rolę jaką w naszym życiu odgrywa poczucie przynależności oraz bezpieczeństwa i pokazuje, że mimo iż jest to bardzo ważne, to nie warto przesadzać i zamykać się w skorupie. Zwłaszcza jeśli tracąc część tej stabilności możemy pomóc innym i przekazywać dalej swoją wiedzę i zdobyte umiejętności.
"Maresi" to idealny przykład książki feministycznej. Dziewczęta się wspierają, pomagają sobie nawzajem. Nie ma między nimi nienawiści, ani zazdrości. Stanowią wspólnotę otwartą na wszystkich, którzy mają dobre zamiary. Nawet na mężczyzn. Teoretycznie nie mieli oni wstępu na wyspę, ale możemy przeczytać, że pewnego razu samotny mężczyzna, który szukał schronienia znalazł je w Klasztorze i wyleczył tam swoje rany. Siostra O otwarcie mówi "Mężczyźni nie są naszymi wrogami(...) Jesteśmy strażniczkami wiedzy Pramatki, ale ta wiedza jest dla wszystkich." To pokazuje równość, do której wszyscy powinniśmy dążyć ❤️.
Pierwszy tom Kronik Czerwonego Klasztoru przedstawia nam historię wielu kobiet, dziewczynek. Większość z nich jest bardzo smutna i pocieszające jest to, że znalazły one ukojenie na wyspie. Niektóre były bite, inne przybyły tam, gdyż w ich domach panował głód, wiele z nich mogło spojrzeć śmierci w oczy, straciły swoich bliskich. Każda przez coś przeszła, a mimo to znalazły siłę i odwagę by otworzyć się na resztę dziewcząt oraz pomagać nowo przybyłym.
Myślę, że z tej książki możemy wiele wyciągnąć. Jestem pewna, że zostanie ona na długo w mojej pamięci i pewnie jeszcze nie raz do niej wrócę.