Recenzja książki Heartstopper: Volume One

Są takie książki, po których lekturze czujecie w sercu ciepło i radość. Które wprowadzają was w cudowny humor, które bawią, ale jednocześnie uczą, i które po prostu kochacie całym sercem. Dla mnie taką serią jest, chociażby cykl komiksów "Heartstopper" autorstwa cudownej Alice Osman.

Historia w nich przedstawiona jest bardzo prosta. Poznajemy dwójkę chłopaków: Nicka i Charliego, którzy poznają się na zajęciach w szkole. Chłopaków różni w zasadzie wszystko. Charlie jest wyautowanym gejem, dosyć skrytym, bo przez wielu rówieśników był poniżany ze względu na swoją orientację. Uwielbia też grać na perkusji. Do tego Nick, czyli sportowiec, który jest gwiazdą drużyny rugby w szkole. Pewien zabawny wypadek sprawia, że chłopcy zaczynają ze sobą rozmawiać i darzyć coraz większą sympatią. Jednak uczucia, które są między nimi, są dla Nicka zupełnie niezrozumiałe i przerażające, bo dotychczas uważał, że podobają mu się tylko dziewczyny. Czy chłopcy odnajdą swoje prawdzie "ja"? I czy czeka ich szczęśliwe zakończenie?

Na komiksy te trafiłam całkowitym przypadkiem na aplikacji Tapas, a potem tak je pokochałam, że musiałam sobie kupić wydania papierowe. Od tego czasu przeczytałam je już kilkanaście razy i za każdym razem moje serce się rozpływa. Alice w mistrzowski sposób wprowadza do tej przyjemnej historii ważniejsze tematy, które skłaniają nas do refleksji na temat homofobii, czy relacji między rówieśnikami. Robi to ona w taki sposób, że nie czujemy przytłoczenia i za to bardzo ją podziwiam.

Kreska komiksu jest bardzo prosta, stworzona w kolorach szarości, ale bardzo mi się podobała. Jednocześnie widać ogromny progres u autorki jeśli chodzi o rysunki na przestrzeni tomów.

Język angielski w książce jest bardzo przystępny i nawet osoby, które nie są w nim mistrzami odnajdą się w historii, więc jest dobra na początek czytania w tym języku.

Chłopcy są świetnie wykreowani i mimo że komiks to krótka forma, w której trudno dobrze rozwinąć bohaterów, Alice Osman zrobiła to świetnie. Nick jest takim uroczym i zagubionym człowiekiem a jego charakter sprawiał, że życzyłam mu jak najlepiej. Podobnie jak Charliemu. Był on bardzo skrzywdzony przez los i ogromnie mu współczułam, ale jednocześnie był w stanie zachować pogodę ducha, za co go podziwiałam.

Książka będzie po prostu opatrunkiem na wasze serca i otuli was swoim ciepłem niczym puchaty kocyk. Polecam ją wszystkim stęsknionym za lekkimi książkami, które jednocześnie zawierają w sobie jakąś głębię.