Autor: @kachna.janisz ·2 minuty

2021-05-28

1 komentarz

1 Polubienie

Cierpienie wylewa się z tej książki jak krew wypływa z Chrystusowych ran. Mam mieszane uczucia, z jednej strony myślę, że jest mało realna, przedawniła się. Z drugiej wiem, jak ślepa jestem. Nie ma cierpienia w moim otoczeniu, nie znam takich sytuacji, jednak wierzę w nie. "Wiara czyni cuda" tak bym mogła podsumować całą lekturę i potem nastąpi długie milczenie.

Bohaterów poznajemy z perspektywy opowieści, zazwyczaj rozumiałam chronologię i nie gubiłam się w ilości prezentowanych postaci. Z żadną nie czułam specjalnej więzi, nie kibicowałam nikomu, bardziej miałam chęć potrząsnąć nimi i zadać kilka egzystencjalnych pytań, na które odpowiedzi szukaliby w piśmie świętym. Niestety.

„Niech ksiądz powie, to już? To ostatnia spowiedź? Ostateczna? A co jest na końcu, nagroda czy kara?”

Poruszanie tematyki religijnego życia, w myśl zasad " nie wychylaj się i bądź posłuszna Bogu" to podkopywanie najtrudniejszych tematów społecznych. Wiara staje się tematem tabu, wstydliwym, często zmienianym na tajemnicę. Przecież to grzech! Jednak autorka brnie w ten ciemnogród, rozdziera w nim zasłony domów i wścibskim spojrzeniem lustruje wszystkie sekrety. To nie spowiedź, nie będzie rozgrzeszenia.

„Jakbyśmy znali wszystko od początku, to i o śmierci na końcu byśmy wiedzieli, z jakiego jest powodu.”

Cała powieść jest duszna, w uszach brzmią kościelne dzwony, wrażenia słuchowe dzięki niesamowicie kreowanym opisom są bezcenne. Do tego dochodzi gama smaków, zapachów, nawet kurz unoszący się na drodze, czy brud zmywany ze zmęczonych ciał. Ciężko przekazać wszystko w krótkiej recenzji, "Dewocje" trzeba poczuć na własnej skórze, gdyż autorka jest bezapelacyjnie mistrzynią gatunku. Anna Ciarkowska to ekspertka w polskiej literaturze pięknej, książka jest esencją liryczności.

„Ja nie wiem, co jest ważne. O mnie we wsi mówili zawsze, że może nie głupia, ale mądra też nie. Taka pożal się Boże dziewucha, ani toto do pracy, ani do nauki.”

Jestem zwolenniczką budowania poczucia własnej wartości, dbania o siebie, doceniania swoich zalet i wygłaszania głośno własnego zdania. Z tego powodu wszystkim zabobonom mówię stanowcze nie! Jeśli dosięgnął Cię trud życia, drogi czytelniku i liczysz, że Bóg udzieli Ci dobrej rady, to się przeliczysz. Należy brać życie we własne ręce, tego uczy Anna Ciarkowska, piękny morał płynie z cudnej powieści.

„Brudne ręce źle świadczą o człowieku. Ja tylko zobaczę, że ktoś ma brudne, i już wiem, co o takim myśleć.”

Pierwszym krokiem jest odizolowanie się od toksycznych ludzi, niech negatywne podejście do świata zostawią dla siebie, jeśli ktoś narzeka, podcina skrzydła, obgaduje, krytykuje i złorzeczy, zostaw go w tyle.

Idź śmiało przez życie,
Mniej wesołą minę,
Łap szczęście za ogon
I duś jak cytrynę!

Moja ocena:

× 1 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Dewocje

Anna Ciarkowska

7.4/10

Powieść autorki głośnych i bestsellerowych „Pestek” oraz „Chłopców, których kocham”. To mogło zdarzyć się wszędzie, bo wszędzie są matki i ojcowie, sklepowe, listonoszki i ciotki Jadwigi, wszędzie...

Komentarze

@monika.bon · 9 miesięcy temu

Najbardziej zaintrygowała mnie ukazana w "Dewocjach" rzeczywistość psychologiczna (funkcjonowanie mózgu): dualizm intuicyjny (tj. ja w moim ciele, zamiast monizmu: ja, ciało). To prowadzi bohaterkę do pytania: czym jest i skąd pochodzi to "ja", ta dusza zamieszkująca moje ciało? A ponieważ wszystko musi mieć znaczenie (woda pochodzi ze źródła, abym mógł ją pić), dusza również musi mieć znaczenie, które (z powodu braku wyjaśnienia) wiąże się z wyższym znaczeniem (Bogiem). Ponadto książka obnaża wiele innych mechanizmów psychologicznych legitymujących istnienie Boga. Jednak przesłanie książki jest prawdziwe na ukrytym poziomie: każda wiara w Boga we wszystkich jego formach jest irracjonalna, a religia zwykle ma poważne negatywne skutki dla społeczeństwa.

Dewocje

Anna Ciarkowska

7.4/10

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Zobacz inne recenzje

Dewocje

„ […] i jedno wiem tylko, że wszyscy tacy sami jesteśmy, że tego samego się boimy, a wśród tych lęków, to człowieka boimy się czasem bardziej niż Boga. I cud to chyba jest wtedy, jak się człowiek do ...

@recenzja_na_tacy

Bój się Boga

,,Może zresztą człowiek rodzi się dopiero wtedy, kiedy uchowa w sobie pierwsze wspomnienie świata? Może zaczyna się wtedy, gdy otwiera się powieka, a pod powieką jest widok, a nie zlepek barw?’’. ...

@deni.wybr

Pozostałe recenzje @kachna.janisz

Z anoreksją na pokładzie. Wyznanie stewardesy

Podróż z empatią.

W ostatnim czasie, bardzo często, sięgam po książki opowiadające o zaburzeniach odżywiania. Dzisiejszy świat, kreujący sztywny model piękna, rzuca coraz więcej osób w wi...

Recenzja książki Z anoreksją na pokładzie. Wyznanie stewardesy

Żyjąc ze schizofrenią.

Byłam "W ciemnej dolinie" razem z rodziną Galvinów, nie udało mi się przygotować na treść tej książki. Niedowierzanie, złość, smutek, szok i rozpacz. Sześcioro dzi...

Recenzja książki W ciemnej dolinie