Recenzja książki Królowa Śniegu nie żyje

"Zmorzyn to małe, nudne miejsce. Nic tu się nie dzieje, a w święta to już całkowicie brakuje atrakcji."

No to się niektórzy rozczarują...
Może i kiedyś było tu nudno, ale ostatnie święta przejdą do historii, a legendy jeszcze długo będą krążyć w okolicy.

"Była to jedna z tych wiosek, gdzie wszyscy (...) znają się od berbecia, pamiętają jeszcze wyczyny pradziadka sąsiada sprzed jego ślubu w trzydziestym dziewiątym, wiedzą, kto jest czyim ojcem (...) i kto ma pod podłogą dolary. Kto pije, bije i obmawia, kto kradnie, choć tego nie widać, kto puszcza się z sąsiadem, kto z trzema, kto porządnie chodzi do kościoła, a kto jest zwyczajnym satanistą."

Jednak kiedy przyszło do orzeczenia kto zabił ekscentryczną pisarkę Marlenę Opierską sprawa nie była już taka prosta. Jej czwarty mąż Artur, zazdrosna siostra Rita, niezadowoleni pracownicy, mieszkańcy ośrodka, a może Zmor nawiedzający młyn? Petentów ubiegających się o to miano jest cała lista, a wszystko za sprawą dość wrednego charakteru pisarki i jej wylewności na kartach autobiografii.

A to nie jest jedyny wątek. Dwójka młodych ludzi przybywa do Zmorzyna by zdemaskować adoratora starszych pań, domniemanego oszusta matrymonialnego, niejakiego Amadeusza Wieczorka. Na pomoc, incognito wyrusza również trójka emerytów znudzonych luksusami domu seniora. Taki miks nie może skończyć się dobrze.

W trakcie śledztwa, zarówno tego oficjalnego jak i prywatnego na pierwszy plan wychodzi cała gama nieporozumień i śmiesznych sytuacji. Od dziwnych zwierząt grasujących po lasach, przez Zmora, któremu nawet co niektórzy chcą złożyć duszę nieboszczki w darze, po cudowne objawienia i krwawiące ściany.
Śmieszne teksty i dialogi zawarte w tej książce można przekształcić na niejeden skecz kabaretowy.

Bohaterowie tej powieści uosabiają całą paletę osobowości. Wszystko podparte jest nutką absurdu, prześmiewczo ukazując przywary Polaków. W święta trzeba świętować więc alkohol leje się z każdego kąta, do tego jakaś zagrycha i można zaśpiewać dzieciątku "Last Christmas" na zmianę z "Jingle Bells".

Całość okraszona jest ciekawą i zawiłą zagadką kryminalną. Mimo szczerych chęci i usilnych starań nie domyśliłam kto śmiał wysłać Królową Śniegu do świata wiecznej zmarzliny.
Czytajcie, polecam!