Nie krzycz recenzja

Kolejna książka autora sięgająca po tematy trudne i brutalne. Kolejna opisująca podejmowane zagadnienia w sposób dosadny i bezpośredni. W tym powieściach nie znajdziecie żadnego pitu-pitu, nie spotkacie się z łagodząco-obrazowym przedstawieniem świata. I to właśnie sprawia, że powieści autora czyta się jednym tchem, nie mogąc ich odłożyć przed poznaniem zakończenia. Z tym tytułem było podobnie- chęć lepszego poznania zarówno historii bohaterów, jak i bieżących wydarzeń była niezwykle mocno odczuwalna. A dodatkowo, po przeczytaniu ostatniej strony jedyne co cisnęło się na usta, to po prostu "wow".

-

W tej najnowszej, piątej już książce autora, podjęte zostały tematy hejtu, przemocy (w tym domowej) i nienawiści. Jedną z bohaterek jest młoda kobieta, która rozpoczyna pracę jako hejterka - zawodowo zajmując się pisaniem nienawistnym komentarzy na zlecenie tajemniczej agencji. Zmuszona własną sytuacją ekonomiczną odkrywa, że intratna propozycja dostarcza jej nie tylko środków finansowych, ale też daje poczucie wyzwolenia i przyjemności. Okazuje się jednak, że hejt, ma też drugą, bardzo niebezpieczną stronę.

Kolejnymi są małżonkowie, których toksyczny związek zagraża nie tylko harmonii małżeństwa, ale głównie zdrowiu i życiu każdego z nich. Ich relacja jest z całą pewnością niespotykana i destrukcyjna, ale podyktowana przeżyciami z przeszłości. I chociaż to obojga nie tłumaczy, to jednak finalnie pozwala im zbudować własną rzeczywistość i codzienność.

Mamy też tutaj zaprezentowaną terapeutkę z mroczną przeszłością oraz bandytę, zajmującego się stręczycielstwem w założonych przez siebie lokalach.

-

Te osadzone w współczesnych czasach (mowa jest w książce o pandemii koronawirusa) historie ociekają brutalnością, krzywdą (zarówno fizyczną, jak i psychiczną), nienawiścią i gniewem. Jednocześnie pokazując drugie oblicza bohaterów- jako ofiar, bezradnych wobec własnej przeszłości, czy życiowej sytuacji. Przedstawione postacie nie są jednoznaczne, tak jak niejednoznaczne są ich działania. Z jednej strony oceniamy ich niezwykle surowo, z drugiej nieco tłumaczymy podejmowane decyzje. Całość skłania do refleksji, nie tylko nad aktualną sytuacją w realu, ale też w świecie wirtualnym.