Wskrzeszenie. Krzyk księżyca recenzja

"Gdy księżyc wzywa, musisz odpowiedzieć. Gdy dostajesz rozkaz, musisz go wykonać."

Nowa szkoła, nowe miejsce, nowi ludzie i zupełnie nowy świat. Po przyjeździe do Hiszpanii Charlotte spotyka dziwnego człowieka, który chce opowiedzieć jej legendę o wilkołakach i czarodziejach. Nastolatka uznając go za szaleńca (co ja również bym zrobiła), nie bierze niczego na poważnie.
Wszystko się zmienia, gdy dziewczyna zostaje ugryziona. Teraz już nie ma wyboru, musi zaakceptować rzeczywistość o której nie miała pojęcia. Świat znany z książek nagle staje się jej światem, sama nie wiem co bym czuła w tym momencie, zapewne coś między zagubieniem, a strachem. Na tą chwilę jestem zdekoncentrowana, dlaczego ? Otóż dla mnie wilkołak to nie jest stworzenie stadne, nie mam pojęcia gdzie to przeczytałam, po prostu nie pamiętam po takim czasie, bo było to na pewno dawno temu, pomijając sytuację przedstawianą w filmie typu zmierzch czy innych serialach dla nastolatków, ponieważ tam żyją w stadach. Tak czy inaczej muszę się doszkolić w tym temacie, najbardziej w tej kwestii denerwował mnie alfa, Daniel to taka postać, której polubić się nie da, zapewne tak ma być, ale jego sposób postępowania z tj. Rodziną jest po prostu karygodny. A pomysł wskrzeszenia potężnej, destrukcyjnej (oczywiście według mnie) siły absurdalny. Ale Charlotte dostaje misję, którą musi wykonać jeśli chce żyć.
W akademi poznaje przyjaciół, którzy są jej podporą i razem z nią zagłębiają się w świat intryg, magii i zagadek. Ich największą przeszkodą okaże się czas, którego nie sposób okiełznać.
Muszę przyznać, że jestem troszeczkę za stara na taką lekturę, mając odrobinę mniej lat byłabym nią zachwycona. Dlaczego teraz nie jestem? No cóż, mój mózg pracuje na innych obrotach niż ten nastolatka i pewne rzeczy neguje, za dużo myśli i sprawia że lekka historia, która ma na celu rozrywkę i oderwanie się od rzeczywistości wcale nie dostarcza tak dużo radości jakbym chciała. Jestem pewna, że młodszy czytelnik doceni zaskakujące zwroty akcji, które dostarczą nowych zagadek i sprawiają, że życie naszej głównej bohaterki i jej przyjaciół będzie pełne magii. Ja natomiast bardziej doceniam w tej lekturze wątek rodzinny dodatkowo owiany tajemnicą na którego rozwiniecie liczę w drugiej części po którą mam zamiar sięgnąć, bo gdy wyłączę analizowanie "krzyk księżyca" to bardzo fajna opowieść i zdecydowanie warta polecenia.