Angst with happy ending recenzja




I teraz medal dla tego kto mnie zrozumie: to książka o cierpieniu, do której chcesz się przytulać jak do ciepłej podusi! Ha!

Kilka dni temu koleżanka napisała mi, że uwielbia młodzieżówki, bo ciągle się czuje jak nastolatka, a ja dziś doszłam do wniosku, że uwielbiam młodzieżówki, bo jest matką i szukam odpowiedzi.

Z jakiego powodu homoseksualistów źle traktuje się w szkołach? Szukam odpowiedzi, królestwo dla tego, kto jej udzieli. Cała książka opowiada o poszukiwaniach sensu istnienia, celu w życiu, zagłuszaniu wyrzutów sumienia i walce o lepszą przyszłość. Poznajemy kilka młodych osób, licealistów, którzy dużo myślą i zdecydowanie zbyt mało mówią, zwłaszcza o własnych emocjach. W szczególności urzekła mnie postać Anity, która opiekuje się młodszym rodzeństwem jak własnymi dziećmi. Ten wątek przyprawił mnie o ścisk żołądka, z każdą linijką czytanego tekstu, coraz bardziej miałam chęć wkroczyć do akcji, żeby zaburzyć bieg tej historii, wyszarpując Anitę ze szponów zabijającego ją poczucia obowiązku. Serce pęka, gdy wokół brakuje wsparcia.

Autorka w piękny sposób szkicuje charaktery, podaje wiele przykładów cech osobowości, daje mnóstwo sytuacji, w których mogą się wykazać. Przy tym wszystkim zostaje neutralna, nikogo nie stygmatyzuje, dzięki czemu pokazuje dwie strony medalu, w każdej, nawet tej najbardziej skrajnej sytuacji. Czytelnik dostaje całą paletę farb, którymi może pomalować szkic, według własnego uznania. Znalazłam tu czarną owcę, osoby zupełnie mi obojętne, bohaterów którzy mogliby zostać moimi bratnimi duszami i matki walczące do samego końca.

Czytając czułam się cudownie, kocham taki stan, człowiek jest smutny i szczęśliwy jednocześnie. Ta książka jest tak miękka i przyjemna jak moje psy, idealna do przytulania. Chcesz się do niej przytulić?

Autorka stała się dla mnie głosem społeczeństwa, tego nowego, które chce być wolne od wszelkich przejawów dyskryminacji. Te pokolenie to mój syn, w którym pokładam ogromne nadzieje i myślę, że śmiało można mówić o wyssaniu tolerancji wraz z mlekiem matki. Książka, która obowiązkowo powinna być czytana przez każdego rodzica i przekazywana dzieciom w wieku nastoletnim.

Tymczasem,
Katarzyna