Gniew Halnego recenzja

Już 28 lutego będzie miała premierę książka Marii Gąsienicy-Zawadzkiej “Gniew halnego”. Już po wyglądzie okładki czułam, że to będzie coś niezwykłego. I przeczucie mnie nie myliło. Ta historia wgryzła się w moje emocje.

Pięć dni w ciągu których zmieni się wszystko. Siedem tragicznych historii, które zdarzą się w tym czasie. W czwartek do pensjonatu Pod Smrekami zjeżdżają się nieliczni goście. Jerzy, który potrzebuje trochę spokoju po traumatycznych przeżyciach. Kordian, bezduszny biznesmen, który nawet podczas dni wolnych obmyśla jak znów kogoś oskubać. Janusz i Grażyna, skłócone małżeństwo z Warszawy. Do tego poznajemy jeszcze losy Julki, która pracuje jako ratownik medyczny, Arka, recepcjonistę z pensjonatu, Jadzię i Władka, małżeństwo mieszkające w Zakopanem oraz Lolka, bezdomnego który okazuje się, ma najbardziej zdumiewające zdolności. Każda z tych osób podzieli się z nami swoją historią oraz tajemnicami. A gdy zaczyna wiać halny, zaczynają dziać się zdumiewające rzeczy..

Jakie to było genialne! Akcja rozgrywa się w ciągu pięciu dni. Poznajemy każdego z bohaterów oraz ich historie. Niektórzy mierzą się z konsekwencjami swoich czynów z przeszłości, inni próbują opanować swoje lęki. Szczerze Wam napiszę, że chwilami czułam ciarki podczas lektury. Ten halny został potraktowany przez autorkę jak coś paranormalnego. Jest niepokojący, demoniczny, wzbudza strach. Przemawia on przez jednego z bohaterów. Jego przepowiednie mogą, ale nie muszą się sprawdzić. Najbardziej dotknęła mnie historia Ark, który przez błąd w młodości cały czas za to płacił i był tak bardzo napiętnowany przez otoczenie, że myślał o tym by zakończyć swoje życie. Tak samo życie Jadzi i Władka mną wstrząsnęło. Kobieta, która wierzy że jej mąż wciąż może się zmienić. Piekło które na co dzień gotuje swojej rodzinie Władek nie skłoniło jej do tego żeby odejść i zawalczyć o siebie. Takich kobiet jest mnóstwo. A czasami może być już za późno. Autorka stworzyła coś naprawdę niezwykłego. Nie ubrała tej historii w piękne słowa. Wręcz przeciwnie, nie bała się pokazać brzydoty ludzkiego życia. Nie wszystko jest czarno białe. Mamy tutaj pełną gamę szarości. Nie wszystkie postacie są pozytywne, ale na końcu na każdego czeka sprawiedliwość. Ten psychodeliczny thriller na długo zostanie w mojej pamięci. Ta książka jest po prostu nieodkładalna. Życzę sobie, żeby każdy debiut tak wyglądał i z niecierpliwością czekam na kolejne książki autorki. Zdecydowanie polecam!