Recenzja książki Chciałbym nigdy cię nie poznać

Są takie książki, które pochłaniasz w jeden dzień, jeden wieczór, w kilka godzin. Nie mam na myśli ilości stron, chodzi mi głównie o treść, jaką znajduje się w takiej książce. "Chciałbym nigdy cię nie poznać" to właśnie taka opowieść, którą wciągasz tak szybko, że nawet nie wiesz kiedy zamykasz i odkładasz książkę na półkę.

Opowieść o miłości, miłości nietypowej jak na literaturę. Babcia i Wnuczek - komu z nas nie robi się cieplej na sercu wspominając relację z naszymi Babciami czy Dziadkami? "Chciałbym nigdy cię nie poznać" to swego rodzaju "spowiedź", opowieść o tej silnej więzi i relacji wnuczka z babcią, pisana z perspektywy wnuczka. Opowieść piękna ale i wzruszająca, łapiąca za serce. Babcia będąca całym światem, wspaniałą kobietą ale i swego rodzaju oszustką i manipulantką. Dziecięce patrzenie na świat, obietnice i strach przed śmiercią.
Historia napisana w taki sposób, że masz wrażenie, jakbyś uczestniczył w codziennych rozmowach i opisanych sytuacjach. Proste opowieści niosące za sobą mnóstwo emocji.

Jestem osobą dość wrażliwą i emocjonalną - czytając tę pozycję wspominałam swoją relację z moją Ukochaną Babcią, której już ze mną nie ma. Relacja była równie silna jak ta opisana przez Wiktora Krajewskiego. Oczywiście inna ale byłam bardzo związana z moją Babcią. Tym bardziej opowieść zawarta w niepozornej niebieskiej książeczce ruszyła moje serce.

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Autora - kolejne przede mną. Co mogę powiedzieć... Wiktor Krajewski po prostu pięknie pisze. Zdania są przemyślane ale i proste zarazem, czyta się go z ogromną przyjemnością.

Jeśli miałabym się do czegoś przyczepić, to na pewno do kwestii wydania książki. Uwielbiam wszelkiego rodzaju wydania w twardej oprawie, natomiast to wydanie czytało mi się dość ciężko ze względu na ograniczone otwieranie się książki i biały papier. Osobiście nie jestem fanką wydań z białym papierem. Jednak to tylko takie moje czepialstwo, na które większość czytelników właściwie nie zwróci uwagi. Być może było tu również za dużo swego rodzaju bólu - nie mnie to oceniać, acz wielu osobom, które na co dzień czytają inny rodzaj literatury może to przeszkadzać.